Flýtilyklar
Ást og afbrot
-
Hættuleg braut
Emily hélt niðri í sér andanum þegar maðurinn með byssuna hallaði sér yfir leikgrindina og strauk byssuhlaupinu niður eftir samfellunni sem barnið var í.
–Sætur krakki. Varirnar svignuðu í eitthvað sem líktist brosi.
–Áttu hann?
Jaycee ætlaði að leggja af stað en stoppaði og bleytti varirnar.
Emily sagði við sjálfa sig. Svona nú Jaycee, gerðu það sem þú gerir best. Ljúgðu.
Jaycee spretti fingrum og sagði: –Meðleigjandinn minn á hann, ég er búin að segja henni að flytja út og taka krakkann
með sér.
Stærri maðurinn þarna inni, sem þurfti greinilega ekki að vera með byssu til að hræða fólk, gekk að glugganum þannig
að Emily sá hann ekki. –Ertu viss um að þú vitir ekki hvar kærastinn þinn er?
–Ég sagði þér að við Brett erum hætt saman, ég hef ekki hugmynd um hvar ræfillinn er niðurkominn.
Emily pírði augun og færði símann nær augunum til að sjá upptökuna betur. Var Jaycee að segja satt í þetta skipti?
Marcus Lanier, viðskiptavinur Emily, var viss um að Jaycee ætlaði að stinga af með Brett Fillmore og taka drenginn með
sér. Ef Brett var í vandræðum gagnvart þessum náungum var ólíklegt að Jacyee segði þeim hvar hann var.
Stærri maðurinn strauk yfir rakaðan kollinn þegar hann komEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hætta í aðsigi
Það skrjáfaði í snjóhvítu slörinu þegar April klifraði út um gluggann. Satínskórnir lentu með soghljóði í blautri leðju. Hún
kippti blúnduverkinu af höfðinu og stakk því bak við runna.
Hún dró andann djúpt og kíkti fyrir húshornið. Hárlokkarnir féllu yfir aðra öxlina. Það glampaði á langa eðalvagninn í
morgunsólinni í Nýju-Mexíkó og það fór hrollur um hana.
Núna minnti bíllinn meira á líkvagn... til að flytja hana. Hver sagði að Nýja-Mexíkó væri töfrandi?
Hún pírði augun og nagaði jarðarberjaglossið af vörunum.
Ef hún legði á flótta í bílnum væri hægt að rekja hann en hún gæti að minnsta kosti leyst aðalvandamálið þessa stundina, að hún átti enga peninga. Hún velti því fyrir sér hvort hún ætti að læðast inn í húsið og sækja handtöskuna sína en hún mat líf sitt of mikils til þess... það var þá allavega einhver sem gerði það.
Hún strauk niður eftir blúndunni á síðunni til að fullvissa sig um að skrýtna kringlótta merkið, sem hún hafði fundið í
skrifborðinu hjá Jimmy, væri þarna ennþá og dró svo farsímann upp hinu megin. Hún opnaði smáforrit fyrir farveitur og
brosti þegar hún sá litlu doppurnar á skjánum sem sýndu nærstadda bíla... bjargvættina hennar.
April pantaði bíl og rölti svo að hliðinu þó að hana dauðlangaði til að hlaupa af stað. Hún kæmist ekki óséð í burtu því
Jimmy var með öryggisverði á sínum snærum út um allt en það grunaði engan neitt ennþá. Hún gat leikið tilvonandi brúði í 10 mínútur í viðbót. Fjandinn hafi það, hún hafði látið eins og hún væri ástfangin af Jimmy undanfarið hálft ár.
Oscar, maðurinn sem sá um að gæta hliðsins framan við setrið, stökk á fætur. –Ertu nokkuð hætt við, April?
–Ég ætlaði bara að stelast til að reykja. Ég veit að Jimmy hatar sígarettur og ég er að reyna að ná nokkrum í viðbót áðurEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hulin hætta
Hann var búinn að finna hana. Aftur.
Hrollurinn sem fór um Beth var ekki af völdum napra vindsins í Appalasíufjöllum heldur bréfsins sem hún hélt á.
Hana langaði til að fleygja því í snjóinn og láta það bráðna í hvíta teppinu sem þakti lóðina við setrið. En forvitnin og sjálfsbjargarhvötin vildu ekki leyfa henni að sýna slíkan kjánaskap.
Hún leit upp úr póstbunkanum sem hún hélt á og horfði í kringum sig.
Ekkert spillti ósnortnum snjónum í fína og dýra hverfinu í Falling Rock. Reisuleg hús stóðu við traðirnar í hverfinu, sem
var afgirt, og reykur liðaðist upp um allmarga skorsteina. Á yfirborðinu var allt indælt, siðmenntað og rólegt.
Var hann að fylgjast með henni núna? Njóta þess að sjá hana engjast af ótta?
Beth andaði að sér ísköldu loftinu og rétti úr sér. Hún ætlaði ekki að gera honum það til geðs. Sakamaðurinn, sem nýlega hafði lokið afplánun, var í hættulegum leik. Ef hann hefði viljað meiða hana hefði hann getað gert það í Boston þegar hann braust inn í íbúðina hennar.
Hún lokaði póstkassanum og rölti upp heimreiðina. Hún brosti meira að segja, ef vera kynni að hann fylgdist með henni
úr skóginum í fjallshlíðinni. Loks var hún komin að aðaldyrunum og loppnir fingurnir tóku um húninn. Svo opnaði hún dyrnar og gekk inn.
Hlýjan umvafði Beth þegar hún læsti hurðinni og hallaði sér upp að henni. Allt í einu var sem fæturnir á henni væru gerðir úrEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Týndur
NÚNA
Föstudagur 6. mars
Winchester, Tennessee
Halle Lane hlustaði á blaðamanninn, vinnufélaga sinn, láta móðan mása um væntanlega viðburði í Winchester sem hann hafði hugsað sér að fjalla um. Það var næstum því hver einasti viðburður sem í vændum var næsta mánuðinn.
Hún ætti í raun ekki að kvarta. Halle var ný. Hún hafði aðeins verið í þessu starfi í þrjá mánuði, en þekkti Winchester
alveg jafn vel og Roger Hawkins. Hún gat ekki með neinu móti kallað hann Rog. Hann var ábyggilega orðinn sjötugur
og hafði fjallað um fundi og mannfagnaði í Winchester í um það bil hálfa öld.
Hvernig gat hún búist við því að fá fyrstu fréttir um nokkurn skapaðan hlut í Winchester? Hún var frá Nashville og fallandi stjarna á sviði rannsóknarblaðamennsku. Hawkins sá um félagslífið og dánartilkynningarnar. Yfirmaður hennar
og eigandi blaðsins, Audrey Anderson-Tanner, tók yfirleitt að sér allar stórfréttirnar. Eini möguleikinn á því að fá að kljást við eitthvað bitastæðara en slagsmál á krám og smáinnbrot fólst í því að Audrey var barnshafandi. Hún átti von á sínu fyrsta barni, tæplega þrjátíu og átta ára gömul.
Halle hafði langað til að stökkva hæð sína í loft upp þegar hún heyrði tíðindin. Hún samgladdist vitanlega hjónunum
Audrey og Colt Tanner, sýslulögreglustjóra, en aðallega var hún þó kát yfir þeim möguleika að fá að vinna krassandi frétt einhvern tíma áður en áratugurinn tæki enda.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Glæpakvendið
Fjórir dagar til réttarhalda
Sunnudagur 2. febrúar
Winchester, Tennessee
Það var farið að kólna.
Veðurfræðingurinn varaði við snjókomu á mánudaginn.
Hitinn lækkaði hægt og sígandi. Henni var alveg sama. Hún þurfti ekki að gera neitt, nema vera þarna.
Í fjóra daga.
Eftir fjóra daga rynni dagurinn upp.
Ef hún lifði svo lengi.
Hún nam staðar, sneri sér hægt í hring og virti fyrir sér þétt skóglendið í kring. Hvergi var neitt að sjá nema tré og
þennan eina stíg. Hnígandi sólin sendi geisla sína milli nakinna greinanna.
Á þessum stað hafði hún dvalist síðustu daga sumars og síðan allt haustið. Nú voru vetrarlok í augsýn. Allan þennan
tíma hafði hún aðeins séð eina mannveru.
Það var best, sögðu þau. Henni til verndar.
Það var satt. En hún hafði aldrei á ævinni verið jafn einmana. Að minnsta ekki síðan pabbi hennar dó.
Fyrsta árið eftir lát hans hafði hún smátt og smátt vanist
því að vera tuttugu og fjögurra ára gamall munaðarleysingi.
Hún átti engin systkini og enga ættingja. Hún var aleinEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hættuslóð
Winchester í Tennessee
Föstudagur 9. ágúst
Sadie Buchanan hafði aldrei áður komið til Winchester.
Hún hafði komist næst því er hún skrapp til Tullahoma og það var fyrir löngu, þegar hún fékk fyrsta verkefnið á
Nashville-svæðinu. Hún hafði þurft að sitja ráðstefnu íArnold-herstöðinni í einn dag.
Það var óvenjulegt að alríkislögregluþjónar enduðu á þessu svæði. Vandræði af því tagi sem kröfðust þátttöku
hennar áttu sér sjaldan stað í smábæjum. Flest verkefnin voru í stórborgum, í eyðimörkinni eða uppi í fjöllum.
En í hvert sinn sem alríkislögregluþjónn var í vanda staddur kom hún honum til hjálpar.
Hún lagði bílnum við bækistöðvar lögreglustjórans í Franklinsýslu.
Þegar hún hóf störf hafði það ekki beinlínis verið á stefnuskránni að bjarga löggæslumönnum úr háskalegum aðstæðum, en eftir tveggja ára virka þátttöku í löggæslunni hafði hún tekið þátt í verkefni sem olli því að það varð hennar sérsvið.
Verkefnið hafði farið hátt og athygli ráðamanna beinst að alríkislögregluþjóninum sem sinnti því. Meðan á björgunarleiðangrinum stóð uppgötvaði hún hæfileika sinn til aðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ofstæki
Morðingi.
Cecelia Winters starði á þetta ljóta orð sem hafði verið párað með rauðri málningu á hvítu útidyrahurðina. Hún leit um öxl á leigubílinn sem lagður var af stað að nýju. Svo stundi hún og lagði bakpokann frá sér á pallinn.
Levi, bróðir hennar, hafði átt að sækja hana þegar hún var látin laus úr fangelsi. Hann hafði greinilega tafist.
Hún tyllti sér á tá en náði samt ekki upp á sylluna fyrir ofan dyrnar. Þá litaðist hún um á pallinum og komst að þeirri niðurstöðu að stóll myndi duga ágætlega. Stólarnir tveir og rólan höfðu verið á veröndinni hjá ömmu hennar frá því að Cece mundi eftir sér. Fléttaða blómakarfan milli stólanna var tóm og þarfnaðist málningar. Í kringum hana mátti sjá örlitlar, hvítar málningarflögur.
–Að hruni komin eins og allt annað hér um slóðir, muldraði hún, dró stólinn að dyrunum og prílaði upp á hann.
Lykillinn lá á rykföllnu syllunni eins og ævinlega. Það gengi kraftaverki næst ef enginn hefði brotist inn, stolið öllu steini
léttara og skemmt allt sem hægt var að skemma. En Cece, eins og hún var jafnan kölluð, kvartaði ekki. Amma hennar hafði arfleitt hana að þessu gamla húsi ásamt fjögurra hektara landi í kring. Veggirnir stóðu enn og þakið virtist vera í þokkalegu standi. Ef fleira var heillegt teldist það bónus. Cece var ákaflega fegin að hafa einhvern stað til að dveljast á. Fjölskylda hennar hafði snúið við henni baki fyrir löngu.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Sannleikurinn
Sunnudagur 24. mars
Sasha Lenoir reyndi að halda brosinu meðan æskuvinkona hennar, Audrey Anderson, fylgdi síðustu gestunum til dyra.
Erfidrykkjan að lokinni útför ömmu hennar var gömul hefð og Söshu hafði tekist að komast í gegnum hana án þess að fara að gráta og verða sér til skammar. En eftir því sem á samkvæmið leið höfðu taugarnar þanist og yfirvegunin dvínað.
Hún yrði að loka sig af í hljóðu herbergi í nokkrar klukkustundir meðan hún hlóð batteríin, jafnaði sig og setti tilfinningarnar í geymslu á nýjan leik. Hún hafði eytt mörgum árum í að þróa hæfileikann til að stjórna viðbrögðum sínum og tilfinningum, enda menntuð í hættustjórnun. Múrinn hennar var að jafnaði rammger og ókleifur.
En þessi dagur hafði verið öðruvísi. Persónulegur. Eini eftirlifandi ástvinur hennar, að dótturinni frátalinni, var dáinn
og grafinn. Sasha gat ekki lengur spurt neinn út í ætt sína og uppruna. Enginn gat lengur minnt hana á allt sem hún hafði sigrast á, það sem hún hafði afrekað eða hvaða markmiðum hún gæti enn náð, þrátt fyrir fortíðina.
Lífið yrði aldrei samt á ný.
Viola Simmons hafði verið henni miklu meira en amma.
Hún hafði verið henni móðir, faðir, systir, besta vinkonaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Sjálfsvörn
Franklin sýsla, Tennessee
Mánudagurinn 25. febrúar, kl. 21:10
Rauð og blá ljósin blikkuðu í náttmyrkrinu.
Audrey Andersen steig út úr bílnum og á malarveginn. Hún yggldi sig og óskaði þess að hún hefði haft tíma til að skipta
um skó en þegar hún heyrði af skotárás í lögregluradarnum sínum var tími bara munaður sem hún gat ekki leyft sér.
Bíll lögreglustjórans var þegar kominn á staðinn ásamt tveimur lögreglumótorhjólum og bíl dánardómstjórans en það
var ekki að sjá að það væru aðrir fréttamenn komnir á staðinn.
Ekki einu sinni hrokafulli blaðamaðurinn frá Tullahoma Telegraph sem var yfirleitt kominn á staðinn á undan Audrey.
Kannski átti Audrey einhverja vini hjá löggunni.
Aftur á móti þá var Audrey með sína eigin heimildamenn.
Hún sótti töskuna sína í bílinn. Lögreglustjórinn var ennþá með samviskubit yfir því að hafa haldið framhjá henni í gaggó þannig að hann var hennar eigin heimildamaður.
Audrey var ekki yfir það hafinn að nýta sér þessa sektarkennd.
Hún sá fyrir sér að hún gæti minnst á það við manninn sem hún ætlaði að giftast að hann skuldaði henni eins og einn eða tvo eða hundrað greiða.
Hún fékk hroll þegar hún fann næturkuldann hríslast um sig.
Jafnvel þó að mars væri handan við hornið og það voru mörg blóm farin að blómstra og gefa til kynna að vorið væri á næstaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Brennuvargurinn
Kara sneri sér undan brennheitum geislum júlísólarinnar. Þetta var heitasta og þurrasta sumar á Skuggatanga í Kentucky frá því að mælingar hófust. Hún var afar þakklát fyrir raka goluna sem barst frá gosbrunninum í Minningargarðinum. Casey, litla stúlkan hennar, var aftur á móti steinsofandi og virtist ekki gera sér grein fyrir því að mamma hennar var að bráðna í síðdegishitanum.
Þannig var Casey. Alltaf sátt, sæl og sallaróleg. Alls ekki eins og börnin sem aðrar mæður höfðu sagt Köru frá. Átta
vikna gömul hafði Casey verið farin að sofa alla nóttina. Nú var hún fjögurra mánaða og hvers manns hugljúfi.
Kara þurrkaði svitann af enninu með handleggnum. Fyrir ári hafði hún hlaupið fimm kílómetra fyrir dögun. Þessa dagana gekk hún í mesta lagi hálfa þá vegalengd fyrir kvöldmat.
Ekki bætti hitinn úr skák.
Hún lagði barnakerrunni í skugga gamallar eikar og skoðaði skrefamælinn. Klukkan var orðin tíu að morgni og hún enn
þúsund skrefum frá markmiði sínu. Hún yrði að vinna þetta upp innandyra. Hitinn jókst enn og brátt þyrfti Casey að fá að borða.
Kara andaði að sér anganinni úr blómabeðunum og matarvögnunum sem stóðu hér og þar í Minningargarðinum. Síðan
tyllti hún sér á breiðu marmarabrúnina á gosbrunninum og beið þess að hjartslátturinn yrði eðlilegur áður en hún gengi
síðasta spölinn að bílnum. Hún saup dreggjarnar úr vatnsflöskunni og lygndi aftur augunum.
–Fallegur dagur.
Hún galopnaði augun er hún heyrði karlmannsrödd.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista