Flýtilyklar
Ást og afbrot
-
Fjarvistasönnunin
Julian Mercer þekkti þessa konu ekki neitt en um leið og bláu augun litu á hann vissi hann þrennt um hana.
Í fyrsta lagi að hún bar ósýnilegar en þungar byrðar. Þegar hún gekk eftir garðinum, eftir misstórum steinunum sem höfðu verið lagðir í lóðina til að mynda stíg, var göngulagið þyngslalegra en það hefði átt að vera. Hún var að hugsa um eitthvað og það var henni þungbært. Kurteislegt brosið, sem hún varð að setja upp sem eigandi gistiheimilisins, var þvingað.
Í öðru lagi að eitthvað hafði sært hana. Ekki bara líkamlega, þó að Julian sæi litla en vel greinilega örið á vinstra kinnbeininu. Hann bar sinn skammt af örum og það var kannski þess vegna sem hann fann að það var líka svolítið hik á henni, eins og hana langaði til að hitta hann en vildi samt að hann færi. Að vera kyrr eða leggja á flótta. Julian fannst þetta bæði áhugavert og truflandi.
Í þriðja lagi var ljóshærða ókunnuga konan, sem var á leiðinni til hans, gullfalleg.
Ljósar flétturnar yfir axlirnar glönsuðu í sólinni og hörundið var útitekið. Þessi kona hafði ekki eytt ævinni við skjái heldur utandyra. Tær blá augu virtu hann fyrir sér um leið og honum varð litið á freknurnar á vöngum hennar. Hann efaðist ekkert um að hún væri líka freknótt á handleggjum og fótleggjum sem voru huldir svörtum sokkabuxum og langerma kjól. Hún var í flatbotna skóm en þurfti varla að líta upp til að horfast í augu við hann um leið og hún stoppaði fyrir framan hann.
–Þú ert mjög stundvís hr. Mercer. Hún rétti fram höndina.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Erfið fortíð
Caleb Nash rannsakandi skipti á gallabuxunum fyrir hlaupastuttbuxur og vonaði í lengstu lög að enginn sem hann þekkti sæi hann.
Þetta var einstaklega góður dagur í Overlook, ekki of mikill raki og ekki of mikill hiti heldur. Hann þurfti að þrífa frjókornin af bílnum áður en hann færi í vinnuna nema hann vildi að Jazz, félagi hans, færi að nöldra. Hún minnti hann alltaf á að þau væru fulltrúar löggæslunnar, bílarnir meðtaldir, en það var auðvelt fyrir hana að segja það. Hún ók um á ljótum gráum fólksbíl sem frjókornin sáust ekkert á, svo að ekki sé minnst á að maðurinn hennar var bílasali.
Caleb ók um á gömlum dökkbláum pallbíl sem gulu frjókornin sáust greinilega á og ekki átti hann maka í starfi sem hægt var að njóta góðs af. Sú sem hann var síðast í sambandi með hafði hætt með honum af því að hann var giftur vinnunni og hafði ekki áhuga á öðru hjónabandi. Hennar orð, ekki hans, og hún hafði aldrei verið hrifin af þessum litla bæ. Það síðasta sem hún hefði haft áhyggjur af var að hann æki um á bíl sem var þakinn frjókornum.
Það var þó ekkert miðað við kjaftaganginn ef einhver í bænum sæi einn þríburanna úti að skokka í svona stuttum stuttbuxum.
Þegar fjölskyldan var annars vegar höfðu bæjarbúar nóg til að tala um og hann vildi forðast að bæta berum fótleggjum sínum við það allt saman. Líka forðast að lögreglustjórinn sæi hann því hann fengi að heyra það næstu mánuðina.
Mamma hans hafði kíkt í heimsókn og misst sig í vortiltekt sem hann hafði ekki beðið um en ekki getað stöðvað. Afleiðingarnar voru meðal annars þær að hún hafði hent íþróttafötunum hans.
Núna var hann að setja eyrnatólin í eyrun við endann á Connor’sEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Leyndarmál eyðimerkurinnar
Dimm skýin söfnuðust saman yfir Catalinafjöllunum og himnarnir opnuðust. Regnið skall á þjóðveginum og gufan steig upp af þurru malbikinu. Fyrsta regntímabil þessa ársfjórðungs var skollið á í Sonoraneyðimörkinni af miklum krafti, eins og hellt væri úr fötu.
Jolene steig fast á bremsurnar og afturendinn á bílnum skreið aðeins til. Hún sló á stýrið með flötum lófa og æpti: –Lærðu að keyra!
Hún gat ekki hætt á að lenda í slysi núna, ekki með þennan farm í bílnum. Farsíminn, sem lá á mælaborðinu, hringdi og hún leit á skjáinn, sá nafn frænda síns og svaraði eftir að hafa stillt á hátalarann.
–Hæ Wade, hvað segirðu?
–Þetta er amma.
–Amma, af hverju leyfir þú mér ekki að kaupa farsíma handa þér fyrst þú ert alltaf að fá símann hjá Wade lánaðan?
–Ég skil ekki af hverju ég get ekki notað gamla símann minn lengur. Hún skellti í góm. –Þetta eru engar framfarir.
Jolene geiflaði varirnar. –Það var hætt að nota landlínur á verndarsvæðinu, amma, því fólkið hélt að allir væru komnir með farsíma.
–Það var ekki rétt. Hún hóstaði.
–Ertu ennþá stífluð?
–Þetta er ekkert. Ég hringdi til að athuga hvenær þú kemur.
Wade sagði mér að þú hefðir farið úr bænum í nokkra daga.
Púlsinn herti á sér. –Hvað er að?
–Það er ekkert að. Þarf alltaf eitthvað að vera að? Mig langaði bara að hitta eitt af uppáhalds barnabörnunum mínum.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Óþekkta konan
Lykt af brenndu gúmmíi fyllti vitin og hún hrökk upp, höfuðið rykktist upp og sársaukinn í því var skerandi.
Augun opnuðust snögglega og hún deplaði þeim þegar hún sá tré á hvolfi.
Hún beit á jaxlinn þegar hún heyrði hjól snúast hratt með ískrandi hljóði. Henni var illt í kjálkanum.
Sætisbeltið grófst inn í hálsinn og hún renndi hendinni niður á við til að toga í það. Svo færðust fingurnir löturhægt á höfuðið, ofan við gagnaugað, þar sem henni var dauðillt. Fingurgómarnir runnu yfir klístrað hár.
Hún dró höndina að sér og hélt henni fyrir framan andlitið og reyndi að einbeita sér að rauðu röndunum eftir handleggnum.
Blóð. Úr henni.
Hún kyngdi, svelgdist á. Það hafði sína ókosti að hanga á hvolfi og hún fór að hlæja. Fólki sem hékk svona í tækjum í
skemmtigörðum hlaut að líða svipað... en hún var ekki í skemmtigarði.
Höndin strauk eftir beltinu að festingunni. Ef hún opnaði of snöggt myndi höfuðið á henni lenda á bílþakinu. Henni var nógu illt fyrir og þurfti ekki að meiða sig meira.
Hún studdi annarri hendinni á bílþakið og losaði beltið með hinni, líkaminn seig saman og hún valt á hliðina í fósturstellingu.
Hún þreifaði eftir hurðarhandfanginu og fann það en gat ekki opnað. Fingurnir fálmuðu eftir læsingunni og opnuðu hana, svoEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hættuleg braut
Emily hélt niðri í sér andanum þegar maðurinn með byssuna hallaði sér yfir leikgrindina og strauk byssuhlaupinu niður eftir samfellunni sem barnið var í.
–Sætur krakki. Varirnar svignuðu í eitthvað sem líktist brosi.
–Áttu hann?
Jaycee ætlaði að leggja af stað en stoppaði og bleytti varirnar.
Emily sagði við sjálfa sig. Svona nú Jaycee, gerðu það sem þú gerir best. Ljúgðu.
Jaycee spretti fingrum og sagði: –Meðleigjandinn minn á hann, ég er búin að segja henni að flytja út og taka krakkann
með sér.
Stærri maðurinn þarna inni, sem þurfti greinilega ekki að vera með byssu til að hræða fólk, gekk að glugganum þannig
að Emily sá hann ekki. –Ertu viss um að þú vitir ekki hvar kærastinn þinn er?
–Ég sagði þér að við Brett erum hætt saman, ég hef ekki hugmynd um hvar ræfillinn er niðurkominn.
Emily pírði augun og færði símann nær augunum til að sjá upptökuna betur. Var Jaycee að segja satt í þetta skipti?
Marcus Lanier, viðskiptavinur Emily, var viss um að Jaycee ætlaði að stinga af með Brett Fillmore og taka drenginn með
sér. Ef Brett var í vandræðum gagnvart þessum náungum var ólíklegt að Jacyee segði þeim hvar hann var.
Stærri maðurinn strauk yfir rakaðan kollinn þegar hann komEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hætta í aðsigi
Það skrjáfaði í snjóhvítu slörinu þegar April klifraði út um gluggann. Satínskórnir lentu með soghljóði í blautri leðju. Hún
kippti blúnduverkinu af höfðinu og stakk því bak við runna.
Hún dró andann djúpt og kíkti fyrir húshornið. Hárlokkarnir féllu yfir aðra öxlina. Það glampaði á langa eðalvagninn í
morgunsólinni í Nýju-Mexíkó og það fór hrollur um hana.
Núna minnti bíllinn meira á líkvagn... til að flytja hana. Hver sagði að Nýja-Mexíkó væri töfrandi?
Hún pírði augun og nagaði jarðarberjaglossið af vörunum.
Ef hún legði á flótta í bílnum væri hægt að rekja hann en hún gæti að minnsta kosti leyst aðalvandamálið þessa stundina, að hún átti enga peninga. Hún velti því fyrir sér hvort hún ætti að læðast inn í húsið og sækja handtöskuna sína en hún mat líf sitt of mikils til þess... það var þá allavega einhver sem gerði það.
Hún strauk niður eftir blúndunni á síðunni til að fullvissa sig um að skrýtna kringlótta merkið, sem hún hafði fundið í
skrifborðinu hjá Jimmy, væri þarna ennþá og dró svo farsímann upp hinu megin. Hún opnaði smáforrit fyrir farveitur og
brosti þegar hún sá litlu doppurnar á skjánum sem sýndu nærstadda bíla... bjargvættina hennar.
April pantaði bíl og rölti svo að hliðinu þó að hana dauðlangaði til að hlaupa af stað. Hún kæmist ekki óséð í burtu því
Jimmy var með öryggisverði á sínum snærum út um allt en það grunaði engan neitt ennþá. Hún gat leikið tilvonandi brúði í 10 mínútur í viðbót. Fjandinn hafi það, hún hafði látið eins og hún væri ástfangin af Jimmy undanfarið hálft ár.
Oscar, maðurinn sem sá um að gæta hliðsins framan við setrið, stökk á fætur. –Ertu nokkuð hætt við, April?
–Ég ætlaði bara að stelast til að reykja. Ég veit að Jimmy hatar sígarettur og ég er að reyna að ná nokkrum í viðbót áðurEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hulin hætta
Hann var búinn að finna hana. Aftur.
Hrollurinn sem fór um Beth var ekki af völdum napra vindsins í Appalasíufjöllum heldur bréfsins sem hún hélt á.
Hana langaði til að fleygja því í snjóinn og láta það bráðna í hvíta teppinu sem þakti lóðina við setrið. En forvitnin og sjálfsbjargarhvötin vildu ekki leyfa henni að sýna slíkan kjánaskap.
Hún leit upp úr póstbunkanum sem hún hélt á og horfði í kringum sig.
Ekkert spillti ósnortnum snjónum í fína og dýra hverfinu í Falling Rock. Reisuleg hús stóðu við traðirnar í hverfinu, sem
var afgirt, og reykur liðaðist upp um allmarga skorsteina. Á yfirborðinu var allt indælt, siðmenntað og rólegt.
Var hann að fylgjast með henni núna? Njóta þess að sjá hana engjast af ótta?
Beth andaði að sér ísköldu loftinu og rétti úr sér. Hún ætlaði ekki að gera honum það til geðs. Sakamaðurinn, sem nýlega hafði lokið afplánun, var í hættulegum leik. Ef hann hefði viljað meiða hana hefði hann getað gert það í Boston þegar hann braust inn í íbúðina hennar.
Hún lokaði póstkassanum og rölti upp heimreiðina. Hún brosti meira að segja, ef vera kynni að hann fylgdist með henni
úr skóginum í fjallshlíðinni. Loks var hún komin að aðaldyrunum og loppnir fingurnir tóku um húninn. Svo opnaði hún dyrnar og gekk inn.
Hlýjan umvafði Beth þegar hún læsti hurðinni og hallaði sér upp að henni. Allt í einu var sem fæturnir á henni væru gerðir úrEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Týndur
NÚNA
Föstudagur 6. mars
Winchester, Tennessee
Halle Lane hlustaði á blaðamanninn, vinnufélaga sinn, láta móðan mása um væntanlega viðburði í Winchester sem hann hafði hugsað sér að fjalla um. Það var næstum því hver einasti viðburður sem í vændum var næsta mánuðinn.
Hún ætti í raun ekki að kvarta. Halle var ný. Hún hafði aðeins verið í þessu starfi í þrjá mánuði, en þekkti Winchester
alveg jafn vel og Roger Hawkins. Hún gat ekki með neinu móti kallað hann Rog. Hann var ábyggilega orðinn sjötugur
og hafði fjallað um fundi og mannfagnaði í Winchester í um það bil hálfa öld.
Hvernig gat hún búist við því að fá fyrstu fréttir um nokkurn skapaðan hlut í Winchester? Hún var frá Nashville og fallandi stjarna á sviði rannsóknarblaðamennsku. Hawkins sá um félagslífið og dánartilkynningarnar. Yfirmaður hennar
og eigandi blaðsins, Audrey Anderson-Tanner, tók yfirleitt að sér allar stórfréttirnar. Eini möguleikinn á því að fá að kljást við eitthvað bitastæðara en slagsmál á krám og smáinnbrot fólst í því að Audrey var barnshafandi. Hún átti von á sínu fyrsta barni, tæplega þrjátíu og átta ára gömul.
Halle hafði langað til að stökkva hæð sína í loft upp þegar hún heyrði tíðindin. Hún samgladdist vitanlega hjónunum
Audrey og Colt Tanner, sýslulögreglustjóra, en aðallega var hún þó kát yfir þeim möguleika að fá að vinna krassandi frétt einhvern tíma áður en áratugurinn tæki enda.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Glæpakvendið
Fjórir dagar til réttarhalda
Sunnudagur 2. febrúar
Winchester, Tennessee
Það var farið að kólna.
Veðurfræðingurinn varaði við snjókomu á mánudaginn.
Hitinn lækkaði hægt og sígandi. Henni var alveg sama. Hún þurfti ekki að gera neitt, nema vera þarna.
Í fjóra daga.
Eftir fjóra daga rynni dagurinn upp.
Ef hún lifði svo lengi.
Hún nam staðar, sneri sér hægt í hring og virti fyrir sér þétt skóglendið í kring. Hvergi var neitt að sjá nema tré og
þennan eina stíg. Hnígandi sólin sendi geisla sína milli nakinna greinanna.
Á þessum stað hafði hún dvalist síðustu daga sumars og síðan allt haustið. Nú voru vetrarlok í augsýn. Allan þennan
tíma hafði hún aðeins séð eina mannveru.
Það var best, sögðu þau. Henni til verndar.
Það var satt. En hún hafði aldrei á ævinni verið jafn einmana. Að minnsta ekki síðan pabbi hennar dó.
Fyrsta árið eftir lát hans hafði hún smátt og smátt vanist
því að vera tuttugu og fjögurra ára gamall munaðarleysingi.
Hún átti engin systkini og enga ættingja. Hún var aleinEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hættuslóð
Winchester í Tennessee
Föstudagur 9. ágúst
Sadie Buchanan hafði aldrei áður komið til Winchester.
Hún hafði komist næst því er hún skrapp til Tullahoma og það var fyrir löngu, þegar hún fékk fyrsta verkefnið á
Nashville-svæðinu. Hún hafði þurft að sitja ráðstefnu íArnold-herstöðinni í einn dag.
Það var óvenjulegt að alríkislögregluþjónar enduðu á þessu svæði. Vandræði af því tagi sem kröfðust þátttöku
hennar áttu sér sjaldan stað í smábæjum. Flest verkefnin voru í stórborgum, í eyðimörkinni eða uppi í fjöllum.
En í hvert sinn sem alríkislögregluþjónn var í vanda staddur kom hún honum til hjálpar.
Hún lagði bílnum við bækistöðvar lögreglustjórans í Franklinsýslu.
Þegar hún hóf störf hafði það ekki beinlínis verið á stefnuskránni að bjarga löggæslumönnum úr háskalegum aðstæðum, en eftir tveggja ára virka þátttöku í löggæslunni hafði hún tekið þátt í verkefni sem olli því að það varð hennar sérsvið.
Verkefnið hafði farið hátt og athygli ráðamanna beinst að alríkislögregluþjóninum sem sinnti því. Meðan á björgunarleiðangrinum stóð uppgötvaði hún hæfileika sinn til aðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista