Flýtilyklar
Sjúkrasögur
-
Herlæknirinn
Fögur var hún þar sem hún stóð úti í garði og naut morgunbirtunnar.
Hann horfði á hana um þetta leyti á hverjum degi. Hún fór í gönguna sína, sat í nokkrar mínútur á lágum steinvegg við
blómabeðin og gekk síðan inn á ný.
Einu sinni hafði hann velt því fyrir sér hvað lægi svona þungt á henni. Hún var með sama svip og margir sjúklinga
hans. Hún brosti ævinlega við honum og heilsaði honum kurteislega. En á bak við brosið bjó einhver dapurleiki.
Hún hét Lizzie.
En hvað þýddi svo sem fyrir hann að reyna að greina hana?
Ef hann hefði ekki fundið ljósmynd í pjönkum sínum hefði hann ekki vitað að hann hefði verið trúlofaður. Það var merkilegt hversu þokukenndar minningarnar um hana voru áður en hann lenti í slysinu. Nancy var andlit sem hann mundi óljóst eftir úr heimi sem var honum næstum gleymdur. Hann mundi ekki einu sinni hvernig eða hvers vegna þau höfðu trúlofast.
Hún virtist alls ekki vera hans manngerð. Hún var of ístöðulaus, uppáþrengjandi og ágjörn.
Lizzie í garðinum virtist aftur á móti vera fullkomin. Fögur, snjöll og í fullkomnu jafnvægi við allt og alla.
Hvað var eiginlega um að vera? Hafði hann breyst svo mikið að kona, sem hann hafði eitt sinn laðast að, höfðaði ekki tilEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Lækningin
–Svo þú ert konan sem ég ætla að gera ófríska? Gaman að hitta þig aftur.
–Sæll, herra Garrett. Kayla O´Connell tók í hendina á manninum sem Liam, bróðir hennar, og Tom, maðurinn hans,
höfðu komið henni saman við fyrir þessa þungunarumræðu.
Þar fór sú hugmynd að þetta væri ekkert meira en viðskiptasamband, það þurfti ekki nema eitt handtak, eina snertingu frá honum til að hné hennar yrðu að búðingi. Hún hefði helst viljað að hann kæmi ekki nálægt þessu. Það hefði verið mikið auðveldara að gera þetta með ókunnugum. Það hafði komið henni nógu mikið úr jafnvægi að hitta Jamie í brúðkaupi bróður hennar.
–Æ, Kayla, ég hefði haldið að við gætum notað skírnarnöfnin. Jamie er fínt.
Jafnvel þó hæglátt, kynþokkafullt bros hans dáleiddi hana, gerði fágaður þokki hans hana alltaf taugaóstyrka. Hann
minnti hana á foreldra hennar og framhliðina sem þau voru vön að setja upp fyrir heiminn að sjá, til að fela syndirnar sem áttu sér stað bak við luktar dyr. Hann var svo sannarlega eitthvað fyrir augað, en hann vissi það, og naut alltof mikið þeirrar staðreyndar að hún roðnaði í hvert sinn sem hann nálgaðist hana.
En fyrst hann var stóri bróðir Tom var engin leið að forðast hann. –Takk fyrir að koma, Jamie.
–Þú veist að ég myndi gera hvað sem þú biður um. Þú þarft bara að segja til. Hann hélt augnaráði hennar andartaki lengur en nauðsynlegt var og það fór skjálfti um líkama hennar við undirliggjandi tillöguna. Það sem hræddi hana meira en óskammfeiliðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Einhleypur pabbi
–Ó, nei... þér getur ekki verið alvara.
–Mér þykir það leitt, doktor Cunningham, en svona er þetta. Ég er viss um að þú skilur að við skipuleggjum ekki
bráðatilfelli botnlangabólgu. Við gerum okkar besta til að finna einhvern sem getur leyst af, en ef við erum raunsæ
mun það ekki gerast fyrr en eftir áramótin. Fólk vill vera með fjölskyldum sínum yfir hátíðarnar og... þetta er svo
stuttur fyrirvari. Það er tuttugasti desember, í guðanna bænum. Veistu, það eru bara nokkrir dagar til jóla.
Auðvitað vissi hann það. Það var englahár á undarlegustu stöðum á bráðadeildinni hérna á Cheltenham Royal sjúkrahúsinu og lítið jólatré í biðstofunni. Nokkrir starfsmenn voru farnir að ganga með eyrnalokka með blikkandi ljósum eða hárspangir með hreindýrshornum eða litlar rauðar húfur með dúskum og hann var sífellt að heyra fólk raula jólalög. Það hafði meira að segja komið maður í jólasveinabúningi með sjúkrabíl fyrr um daginn, eftir að hafa hugsanlega fengið hjartaáfall þegar hann var að takast á við allt smáfólkið sem vildi sitja á hné hans og láta taka af sér mynd í stærstu verslun bæjarins.
Og auðvitað vissi hann að fólk vildi vera með fjölskyldum sínum. Eða fannst því bera skyldaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Fjölskylda að eilífu
–Hvar er þjónninn? spurði bráðahjúkrunarfræðingurinn Wendy Smith þegar hún og mágkona hennar, Aiyana, settust við borð á Snaggle Tooth. Kráin var nærri tóm og hún var vonsvikin yfir að sjá hvergi starfsmann. –Velkomnar! hrópaði loks náungi úr eldhúsdyrunum, hann leit með skelfingarsvip á risastóran maga Aiyanu.
–Ég verð með ykkur eftir augnablik.
Fyrir utan að vera gift eldri bróður Wendy, Ned, var mágkona hennar einnig gengin þrjátíu og sjö vikur með tvíbura. Wendy vorkenndi henni, og öfundaði einnig örlítið, ef hún átti að vera hreinskilin.
Ekki að hún myndi deila þeim hugsunum með nokkrum.
Að eignast sín eigin börn var ekki í spilunum.
Það hafði verið ósk Aiyanu að borða síðbúinn hádegisverð á kránni í dag og gegn betri dómgreind Wendy sagði hún já.
Mágkona hennar átti sérstakar minningar tengdar þessum stað. Það var hérna sem hún og Ned höfðu farið á fyrsta stefnumótið. Kráin var líka staðurinn sem vinur og yfirmaður Wendy, doktor Jake Ryder, hafði farið með nýju konuna sína, doktor Molly Flynn, eftir fyrsta stefnumótið þeirra. Það virtist sem staðurinn væri morandi í turtildúfum. Wendy gerði sitt besta til að pirrast ekki.
En maturinn var í það minnsta góður. Og þegar svöng ófrísk kona stakk upp á veitingastað sem bauð upp á uppáhaldsmatinn hennar, þrætti maður ekki.
Aiyana tók matseðil upp af snjáðu viðarborðinu, hagræddi sér í sætinu og reyndi að finna þægilega stellingu. Þar sem hún var nærri fullgengin myndi það ekki takast.
–Þarftu hjálp? spurði Wendy.
–Það sem ég þarf er kúbein. Það virtist sem það eina sem virkaðiEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hamfarir
Amber Berkeley hallaði sér upp að lyftuveggnum þegar hún fór niður á jarðhæðina. Hurðirnar endurköstuðu brenglaðri
mynd. Hún hafði gleymt að líta í spegil áður en hún fór. Hárið sem var hálfpartinn uppsett leit út eins og einhvers konar
ringlað og villt dýr á höfðinu á henni. Hún hló upphátt. Hún vildi ekki einu sinni vita hvernig skærbleiki varaliturinn leit út.
Í sannleika sagt var henni alveg sama.
Það var nokkuð víst að á dansleik kvöldsins yrði mikið af sérfræðingum og ráðgjöfum sem voru allir of mikilvægir til að
anda. Hún elskaði starfið sitt, en sumir læknar virtust tilheyra sinni eigin tegund. Að eigin mati ofurmikilvægir og ofuráhugaverðir. Amber eyddi ekki miklum tíma í þannig fólk.
Á morgun myndi hún halda fyrirlestur á einni af virtustu ráðstefnum í heimi. Og hún gat ekki látið sem hún væri ekki
taugaóstyrk. Hawaii var stórkostleg staðsetning. Hundrað prósent stórkostlegri en flestir staðir sem hún hafði heimsótt.
Stofnunin um forvarnir sjúkdóma sendi starfsfólk sitt til að rannsaka aðstæður þegar sjúkdómar brutust út og koma í veg fyrir að þeir breiddust út. Amber var aðallega staðsett í höfuðstöðvum stofnunarinnar í Chicago, eða sem hluti af teymi á einum af mörgum leiðöngrum þeirra, yfirleitt til staða með fátæklega aðstöðu.
Fimm stjörnu hótelið á Hawaii var eins og eitthvað í draumi.
Hún fékk meira að segja litríkan blómakrans um hálsinn þegarEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Langþráð fjölskylda
Tré skyggðu á bekkinn og gerðu hann að notalegum stað að sitja á þenna heita sumardag. En Rainu Eliott leið langt frá því notalega.
Frá útsýnisstað sínum á litlu gróðursælu torgi umkringdu þriggja hæða átjándu aldar húsum sem flestum hafði verið breytt í skrifstofur, gat hún séð dyrnar á höfuðstöðvum Watchlight sjóðsins. Hún hafði fylgst með þeim síðasta klukkutímann og reynt að safna kjarki til að ganga inn.
Það var ekki svo erfitt að biðja góðgerðasamtök um hjálp, var það? Það var gott fólk sem vann fyrir góðgerðasamtök. Fólk sem hafði skilning. En þegar ein þessara góðu og skilningsríku manneskja reyndist vera fyrrverandi eiginmaður varð allt mun flóknara.
Ef hún hefði komið til að óska aðstoðar fyrir sjálfa sig hefði þetta verið einfalt. Raina hefði hikað við dyrnar og gengið síðan burt. En hún hafði lofað að gera sitt besta fyrir Anyu og á þessu augnabliki var Watchlight-sjóðurinn ekki eingöngu besti kosturinn, hann var eini kosturinn.
–Kallarðu sjálfa þig móður? muldraði hún við sjálfa sig. Að geta kallað sig móður var nokkurn veginn það eina góða sem hafði gerst undanfarin ár, því fylgdi vanalega ánægjutilfinning og löngun til að taka Anyu í fangið og faðma hana þétt að sér.
Og ef hún ætlaði að kalla sig móður varð hún að gera hvað sem var fyrir barnið sitt, hversu erfitt sem það væri. Hún hafði lokið við að fylla umsóknarform sjóðsins út og orðið sér úti um öll fylgiskjölin sem óskað var eftir. Afhendingin sjálf var einfaldlega spurning um að skila pappírunum af sér í móttökunni.
Hún dró stórt, brúnt umslag upp úr töskunni sinni og starði á utanáskriftina.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Auðkýfingurinn
Gabriel DeMarco opnaði augun. Það virtust vera nægileg afköst þennan daginn svo að hann lokaði þeim strax aftur.
–Hvernig líður þér?
Kvenmannsrödd flæddi yfir hann eins og volgt hunang. Röddin var fögur og blíðleg, en ákveðin. Rödd sem tekið var eftir.
–Ég gæti sofnað aftur, sagði hann, en hugsaði svo með sér að sennilega væri það ekki það sem röddin vildi að hann gerði.
Röddin var eins og kall skógardísar, sem ekki varð hundsað.
–En ég gæti líka vaknað.
Honum heyrðist röddin brosa. –Af hverju vaknarðu ekki? Þú ert á sjúkrahúsi.
Var það? Einhvern veginn angraði það hann ekki eins mikið og ætla mætti. Honum leið vel og það fór ágætlega um hann.
Engu var líkara en að hann svifi á ský. Hann reyndi að opna augun og þá skar birta sér leið inn í heilann á honum svo að hann fann til í höfðinu. Hann yrði að hafa þau lokuð enn um sinn.
–Hvaða sjúkrahúsi?
Það skipti svo sem engu máli, en ef hann talaði kynni röddin að halda að hann ætlaði að fara að ráðum hennar.
–Konunglega í Westminster. Þú ert í einkaálmunni.
Það hljómaði nokkuð vel. Einhver hlaut að vita hver hann var og að sonur Leos DeMarco, forstjóra eins stærsta lyfjafyrirtækis í Evrópu, gæti borgað fyrir eina nótt á spítala. Hafði hann kannski verið þarna lengur en eina nótt? Hann mundi það ekki.
Gabriel kreppti fingurna, strauk sér um bringuna og hreyfði fæturna. Allt virtist vera í góðu lagi. Hann var ekki kvalinn.
Ástæðan fyrir því að hann lá þarna var áreiðanlega mjög lítilvægEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Pabbi í jólagjöf
Ákvörðun Paxton Samuels um að yfirgefa Boston hafði verið úthugsuð. Hann efaðist ekki um þá ákvörðun sína að bjóðast til að leysa af sem læknir í vestur Oklahoma. Það var leið hans út úr þeirri andlegu martröð sem líf hans var orðið. Hann þarfnaðist þessarar breytingar á umhverfi, og hann þarfnaðist næðis. Nauðsynlega.
Miðað við reynslu hans og þjálfun sem heimilislæknir og læknir á bráðamóttöku hentaði afleysingastarfið honum fullkomlega. Sú staðreynd að það var yfir hálft landið að fara frá Boston gerði starfið bara enn meira heillandi. Samt sem áður hafði hann ekki gert ráð fyrir að þurfa að keyra gegnum snjóbyl í lok nóvember í miðjum óbyggðum. Hann hafði verið búinn undir menningarsjokk en ekki þessa hríð og endalausan veg. Burtséð frá óvæntu og grimmilegu óveðrinu var flutningurinn fyrirhafnarinnar virði. Það forðaði honum frá kröfum foreldra hans sem og hrifningu fjölmiðla á klúðrinu á tilkomumiklu brúðkaupi hans, sem hafði verið hampað sem viðburði ársins í félagslífinu.
Hann skimaði yfir auða, hvíta sléttuna eftir einhverri vísbendingu um siðmenningu en kom eingöngu auga á stöku tré. Samkvæmt GPS tækinu átti Last Stop, Oklahoma, að vera nokkrar mílur framundan. Skyggnið var orðið svo slæmt að hann var farinn að velta fyrir sér að bíða úti í kanti þangað til það skánaði.
En hann hafði áhyggjur af því að þá myndi hann fenna á kaf og sitja fastur. Hann varð að halda áfram.
Stuttu síðar reis landið nóg til að skyggja á veginn framundan.
Paxton ók upp á hæðina og eðlishvötin fékk hann til að stíga fastEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Leyndarmál herlæknisins
Antonia Farringdale læknir hafði hæfileika til að skynja vandræði.
Hún hafði byrjað að þróa þá við hné föður síns þegar þau fylgdust með oft á tíðum úfinni, grárri víðáttu Atlantshafsins frá sjóbörðum gluggum Westlake björgunarbátastöðvarinnar þar sem móðir hennar stýrði bát út til björgunar. Hún lærði að lesa í að stæður þegar áhöfnin átti auðvelda nótt fyrir höndum, eða gat búist við erfiðri nóttu fullri af hættum.
Hún hafði fínstillt þá sem læknir, vissi oft á eðlislægan hátt hvort hún ætti við algeng tilfelli hjá sjúklingum sínum, eða þessi fáu tilfelli þar sem um eitthvað sjaldgæfara var að ræða.
Og hún hafði fullkomnað þá sem bráðalæknir á vígvelli, vinnandi í sjúkrahússtjaldi í leiðöngrum í hvaða stríðshrjáða landi sem hún var í þann daginn.
Já, hún gat svo sannarlega skynjað vandræði.
Af hverju, velti hún fyrir sér þar sem hún pírði augun og leit inn í anddyrið á Delburn Bay björgunarbátastöðinni, bara einum og hálfum klukkutíma lengra upp með ströndinni en Westlake, og þar af leiðandi það næsta sem henni hafði tekist að koma heim í meira en áratug, skynjaði hún það svo taugatrekkjandi sterkt, á einmitt þessu augnabliki?
Hreyfingarlaus en vökul stóð hún í dyragættinni. Hún þorði varla að anda á meðan augun leituðu að einhverju óvanalegu.
En sjórinn var þægilega stilltur handan við bátarennuna, og gangarnir voru hljóðir, flestir í áhöfninni voru sjálfboðaliðar sem unnu annars staðar að deginum en gætu verið á stöðinni mínútum eftir að þeir væru kallaðir út. Það var ekkert þarna sem ætti að fá hjartað til að berjast í brjóstinu eins og það gerði.
Nema að slæm samviska væri tekin með.
Antonia hristi höfuðið eins og það væri nóg til að þvinga burtEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ljósmóðir verður móðir
Dauf birta og blíðlegt hljóð í öldum sem brotna á ströndinni hafði skapað andrúmsloft eins og í rólegu skjóli, en ljósmóðirin Lana Sanders vissi að sjúklingnum hennar var fyrir löngu síðan orðið sama.
–Þú stendur þig mjög vel, sagði Lana þar sem hún hjálpaði Kim gegnum annan samdrátt og fylgdist með mónitornum fyrir fóstrið. Hún fylgdist með hjartslætti fóstursins verða hraðari og lækka aftur að grunngildunum. Hingað til höfðu þetta verið fullkomnar fæðingarhríðir.
–Þú verður of sein, hvíslaði Jeannie að Lönu á meðan hún lagfærði fæðingaborðið.
–Það er ekki langt eftir, sagði Lana, jafn mikið til að fullvissa hjúkrunarfræðinginn og sjúklinginn.
–Ýttu. Núna. Kim stundi hátt.
–Bíddu, ég þarf að finna myndavélina! kallaði Tim eiginmaður Kim þar sem hann sneri baki við henni og hóf að leita í
íþróttatösku sem lá á náttborðinu.
–Bíða? sagði Kim. Röddin hækkaði um áttund og tók á sig þann hljóm sem eingöngu kona í fæðingu, eða andsetin, gat gert.
–Hvað ertu búinn að vera að gera allan þennan tíma?
–Þetta er allt í lagi Tom, við höfum nokkrar mínútur, sagði Lana.
Djúpt urr slapp frá Kim.
–Ókei, kannski ekki, sagði Lana og horfði á dökkan hring af votum krullum koma í ljós.
Hún staðsetti fæðingarborðið svo það væri í seilingarfjarlægð, tók hlífðarklæðið af og lét það falla á gólfið.
–Kim, við erum búnar að gera þetta áður, ekki satt? Lana beið þangað til hún hafði athygli Kim. –Kollurinn er farinn að sjást svo þú skalt rembast þegar þú ert tilbúin.
–Núna! sagði Kim og dró andann hratt að sérEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista