Fingurinn kipptist til og hann tók eins og ósjálfrátt í gikkinn. Byssan hristist í hönd hans þegar kúlan þaut fram eftir hlaupinu. Hann hitti í mark.Hann hitti alltaf...Maðurinn datt fram fyrir sig á steinhleðsluna á pallinum. Blóðið gegnvætti fötin og safnaðist í poll undir líkinu.Thad Kendall gekk til hans og settist á hækjur sér, tók púlsinn

Ef Natalie hefði ekki verið í svo sárri þörf fyrir kaffi að hún sá varla skýrt hefði hún gengið út af kaffihúsinu í hvelli þó að hún væri búin að borga fyrir lattekaffið.Hún leit á úrið og reyndi að standast freistinguna að slá taktinn með skótánni í flísagólfið. Hún fann að maðurinn sem stóð við hlið hennar virti hana vandlega fyrir sér.

Devin Kendall fór eins og venjulega seint af skrifstofunni sinni hjá Kendall fjarskiptafyrirtækinu, löngu eftir að aðalumferðartíminn var liðinn. Hann gekk út í ílakjallarann og veifaði þegar Craig frændi hans ók framhjá.Devin var uppgefinn þegar hann steig upp í lexusjepplinginn og hallaði sér aftur í djúpu leðursætinu. Hann var svo þreyttur að hann gæti sofnað á staðnum. Þyrfti ekki annað en að halla sætinu og loka augunum.

Ashton John Kendall strunsaði út úr herberginu á lögreglustöðinni og hunsaði augnaráð félaga sinna í rannsóknarlögreglunni. Hann hélt að bakherbergi þar sem rannsóknardeildin hafði sín skrifborð.Hann hafði ekkert sofið um nóttina eftir að hafa fært fjölskyldu sinni slæmu fréttirnar. Guð, það hafði verið erfitt.Hann hefði líka getað talað við Rachel kvöldið áður en... nei. Til þess hafði hann verið reiður. Alltof reiður.

Brandon stóð í skógarjaðrinum við ströndina og fylgdist með skotmarkinu vaða upp úr sjónum.Hann hafði ekki gert ráð fyrir að finna hana jafn fljótt og raun bar vitniIzzy Sanborn, öðru nafni Isabel Sanchez, fleygði brimbrettinu frá sér í sandinn og hristi sjóinn úr dökku hárinu. Bikínítoppurinn var aðskorinn og féll þétt að grönnum efri hluta líkama hennar en brettabuxurnar voru allt of stórar og við það að detta niður af mjöðmum hennar.

Herra, viltu ná mömmu úr fangelsinu? Colt Mason leit upp frá skrifborðinu sínu hjá Verndarenglum og starði undrandi á litla dökkhærða strákinn.Hann var varla nema fimm eða sex ára.–Ég á ekki mikið af peningum, sagði strákurinn og lyfti svo sparibauk upp á skrifborð Colts. Það glamraði í peningunum í bauknum þegar drengurinn ýtti honum til Colts. –En þú mátt eiga allt ef þú hjálpar mér.

Óttinn herpti saman hálsinn á hinni fimm ára gömlu Söru Andrews Hún sá tvíburasystur sína hlaupa grátandi burt frá gamla timburhúsinu, í átt að skóginum. –Hjálpaðu mér, grét Cissy. –Hann ætlar að meiða mömmu! Vindurinn gnauðaði og hristi trén. Laufblöðum rigndi niður. Hundur ýlfraði í fjarska. Svo drundi þruma. Nei, ekki þruma. Þetta var stóri, ógnvekjandi maðurinn að koma niður þrepin. –Cissy! öskraði skrímslið. –Komdu aftur hingað.

Fimm árum eftir dauða eiginmanns síns, ímyndaði Tess Donovan sér stundum enn að hún heyrði hlátur hans í mannmergð. Þegar hún sá landgönguliða í bláum einkennisbúningi, mundi hún hvernig Joe hafði staðið í réttstöðu... svo myndarlegur, með fullkominn vangasvip og laglegan krokk. Ef hann hefði ekki verið í svona mörgum leyniaðgerðum, hefði verið hægt að nota andlit hans á veggspjöld í innritunarskrifstofum hersins.