Flýtilyklar
Ástarsögur
-
Hjartað ræður
Hann var frábær við telpurnar. Á því hafði Ava ekki átt von. Þau höfðu þekkst síðan í miðskóla og hann var mikið kvennagull. Hins vegar hafði hann aldrei fest ráð sitt og Ava því talið víst að börn vektu ekki áhuga hans.
En einhvern veginn hafði hann látið tilleiðast að aðstoða ljósálfana við jólaverkefnið. Á undanförnum sex vikum hafði
hann haft umsjón með stúlkunum meðan þær settu saman fimm dúkkuhús, máluðu þau og innréttuðu. Húsin yrðu gefin fimm góðgerðarsamtökum í bænum. Darius hafði að mestu unnið verkið en honum hafði tekist að fá telpurnar til að aðstoða sig á mjög uppbyggilegan hátt.
Jamm og já. Darius var kynþokkafullur og heillandi og hann náði vel til barna. Sylvie dáði hann. Það með kunni Ava
enn betur við hann en ella og daðrið í honum, hvort sem það var með orðum eða augnaráði, hafði meiri áhrif á hana.
Lengi hafði hún talið að henni fyndist hann ekki jafn freistandi og í miðskólanum forðum. Nú óttaðist hún að hún væri
að verða pínulítið skotin í honum í annað sinn. Hún var meira að segja stundum með óra um hann.
Eða jafnvel bálskotin.
Og hvað með það? Hún þurfti á órunum sínum að halda.
Hún hafði ekki úr öðru að moða þegar um rómantík, ástríður og kynlíf var að ræða.
Nei, hún vorkenndi sér ekkert þó að hún væri karlmannslaus. Övu langaði ekki vitund í annað samband. Hún hafði
elskað Craig Malloy og misst hann. Það eina sem hún átti eftir voru minningarnar, samanbrotni fáninn og orðurnar. SexEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Yfirmaðurinn
Elise Bravo langaði til að fara í bað. Langt, slakandi bað.
Með mikilli froðu. Hana langaði til að fara úr hverri spjör og binda hárið upp í hnút. Grípa með sér safaríka ástarkilju og leggjast í karið sem hún hafði látið koma fyrir í stóra baðherberginu í þriggja herbergja íbúðinni sem hún átti fyrir ofan veisluþjónustuna sem hún rak í gömlu, fallegu múrsteinshúsi í Justice Creek í Coloradó ásamt Tracy, bestu vinkonu sinni.
Því miður heyrði baðkarið sögunni til. Íbúðin sömuleiðis. Fyrirtækið var horfið líka. Fyrir þremur mánuðum hafði húsið sögufræga brunnið til kaldra kola.
Og besta vinkona hennar hafði flust til Seattle til að hefja nýtt líf.
Nú átti Elise heima í pínulítilli leiguíbúð í hverfi sem ekki var sérlega aðlaðandi. Baðherbergið var á stærð við frímerki og þar var aðeins sturta, ekkert kar.
Upp á síðkastið lá við að Elise féllust hendur og að hún gæfist upp þegar hún var að afgreiða á kaffihúsinu hennar Clöru, systur sinnar, eða hjálpa Jody, mágkonu sinni, í blómabúðinni. Hún var ákaflega vonsvikin með sjálfa sig.
Það var nefnilega ekki eldsvoðinn, sem hafði eyðilagtEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Draumahjónaband
Líklega.
Á gömlu borði skammt frá kom James auga á veskið sitt, símann og lyklana.
Hvernig í fjandanum hafði þetta gerst?
Hann mundi eftir því að hafa staðið á pallinum á næstum fullbyggða húsinu sínu fimmtán kílómetra fyrir utan heimabæ sinn, Justice Creek í Coloradó. Það var svalur og bjartur marsdagur. Hann hafði verið að glápa á stóra, veðraða hesthúsið á Rauðhóli og vonað að Addie riði brátt framhjá á einum af hestunum sem hún hýsti og tamdi.
Gamli, brjálaði skarfurinn hlaut að hafa komið aftan að honum.
–Herra Kenwright? sagði James varfærnislega.
Levi beindi byssunni enn að James, en röddin var vingjarnleg. –Það er engin þörf fyrir formlegheit, sonur sæll, enda verðum við bráðum tengdir fjölskylduböndum. Ég vil að þú kallir mig Levi.
Ha? Fjölskylduböndum? James var svo illt í höfðinu að hann treysti sér ekki til að reyna að átta sig á því hvað maðurinn var að fara.
–Gott og vel, Levi skal það vera.
–Skínandi, sagði sá gamli og rak upp gleðiskræk.
Skínandi? Það væri skínandi ef Levi legði frá sér byssuna og losaði hann úr fjötrunum. En James þagði bara til að ergja ekki kvalara sinn. Þá væri Levi vís til þess að hleypa af. Það væri bæði gott og slæmt. Kosturinn væri sá að James myndi losna við höfuðverkinn. Gallinn yrði hins vegar sá að hann yrði höfuðlausEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Viðskiptafélaginn
Þetta byrjaði allt með kjánalegu tímaritsprófi þremur dögum fyrir þakkargjörð.
Paige Kellerman og besti vinur hennar og viðskiptafélagi, Carter Bravo, sátu á hinni fínu og flottu skrifstofu
borunarfyrirtækisins Leery í Denver. Þau biðu þess að hitta að máli Deacon Leery, forstjóra fyrirtækisins, sem hafði
þegar pantað fimm sérhannaða og breytta bíla frá fyrirtæki þeirra, Bravo-bílum.
Carter var að verða óþolinmóður. Hann varði yfirleitt vinnudeginum í gömlum gallabuxum og stuttermabol með
höfuðið undir vélarhlíf á bifreið. Hann hafði ekki gaman af fundum.
En Deacon var stór viðskiptavinur. Og Deacon vildi ólmur að Carter kæmi á þessa stórfenglegu skrifstofu til að
hlusta á hann blaðra um klassísku bílana sína stundarkorn áður en hann sneri sér að ökutækinu sem hann vildi að
Carter hannaði næst. Að mati Deacons þurfti Paige varla að vera á staðnum. En það var hún, sem sá um reksturinn,
og þess vegna var hún alltaf með í för.
Carter hafði farið úr sportjakkanum og fleygt honum áEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Húsið á hæðinni
Chloe Winchester hrökk upp með andfælum og gaf frá sér angistaróp.
Hún settist upp í rúminu. Hjartað hamaðist.
Hún leit í kringum sig.
Ekkert. Engin ógn.
Hún var bara í hálfdimmu svefnherberginu sínu um miðja nótt. Tunglsljósið skein inn um mjóa gluggann fyrir ofan
rennihurðina. Hún var úr gleri, en tjöldin dregin fyrir.
–Ekkert, það er ekkert, hvíslaði hún milli þess sem hún saup hveljur. –Bara martröð.
Reyndar var það sama martröðin og venjulega. Í aðalhlutverki var hinn ógnarfarsæli, yfirmáta stjórnsami og skapbráði fyrrverandi eiginmaður hennar, Ted.
En hann var ekki raunveruleg ógn. Ekki lengur.
Ted Davies tilheyrði fortíðinni.
Chloe strauk skjálfandi hendi yfir hárið á sér og vangann og dró andann djúpt nokkrum sinnum uns hartað hægði á
slættinum. Þegar púlsinn var loksins orðinn eðlilegur og svitinn á enninu að mestu þornaður lét hún sig falla aftur á koddann, breiddi sængina yfir sig og lokaði augunum.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ævintýri í Karíbahafi
Klukkan var stundarfjórðung gengin í sex þennan sólríka apríldag. Dalton Ames sat á bekk í almenningsgarði nálægt
skrifstofu fyrirtækis síns í Denver og sagði við sjálfan sig að hann væri að gera glappaskot.
Hann hefði átt að krefjast svara áður en hann féllst á að hitta hana. Hann hefði átt að spyrja hana hvers vegna í
ósköpunum hún hefði haft samband við hann upp úr þurru og hreinlega orðið að tala við hann undir fjögur augu. Gæti eitthvað gott leitt af því að þau hittust núna?
Nei. Ekkert. Það vissi hann.
Samt var hann hingað kominn með skjalatösku við fætur sér og magann í hnút. Og beið. Fáránlega spenntur að sjá
hana.
Ekki var víst að neitt yrði úr neinu. Það vissi hann vel. En samt var hann spenntur.
Hugsanir hans gufuðu upp er hann sá hana nálgast. Þarna kom hin brosmilda Clara Bravo, yndislegri en nokkru sinni,
klædd síðum, hvítum kjól og stuttum gallajakka, með gljáandi dökka hárið sitt og freistandi varirnar.
En þessa stundina brosti hún ekki. Hún var alvarleg á svip og horfði niður fyrir sig.
Clara.
Mikið var hún falleg.
Og kasólétt.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Leyndardómar óbyggðanna
Dagur 20
Veðurspáin varaði við brjálaðri stórhríð sem færast átti inn yfir Conard hérað í Wyomingfylki á næstu tveimur sólarhringum. Allan Carstairs hafði því drifið sig út til að svipast um eftir strokudýrum og öðrum flækingsdýrum. Hitastigið hríðfélli
þegar kvölda tæki og kuldinn var nægilega slæmur þó svo að stórhríðin bættist ekki í ofanálag. Hitastig langt undir frostmarki fór ekki vel í dýr sem vön voru herbergishita inni á heimilum fólks.
Þegar spáð var versnandi veðri hélt hann því út til að svipast um eftir strokudýrum og sömuleiðis hafði vörubílstjóri látið vita af kattafjölskyldu sem skilin hafði verið eftir í vegkanti þarna á svæðinu.
Skyndilega kom hann auga á Þoku, undurfallega gullinbrúna labradortík sem hljóp í hringi um hundrað metra utan við girð-
inguna sem afmarkaði búgarð Harris fjölskyldunnar. Hann undraðist að sjá hana svona langt að heiman. Avilas fjölskyldan
gætti þess jafnan að hafa Þoku bundna en hún var þó hreinasti snillingur að strjúka að heiman. Líklega hafði eitthvert barnanna hleypt henni út í bakgarðinn til að pissa, gleymt að fylgjast með henni og hún stokkið yfir gerðið. Fram til þessa hafði hún þó aldrei farið lengra en að bæjarmörkunum.
Al lagði bílnum í vegkantinum, teygði sig í hundaólina og sté út. Hann brosti með sjálfum sér þegar Hnoðri stökk upp áEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hundaþjálfarinn
Dory rumskaði og tók fyrir eyrun. Pabbi var að berjast við George, bróður hennar, enn og aftur. En svo urðu hljóðin öðruvísi. Hún heyrði hróp, en var þetta mamma að hlæja? Hljóðið var ekki eins og hláturinn í mömmu.
Forvitin fór Dory fram úr, tók með sér uppáhaldskanínuna sína og fór fram á stigapallinn. Pabbi var enn að hrópa. Með
puttann í munninum starði hún á ljósið sem skein út úr eldhúsinu niðri. Mamma gaf frá sér skrýtið hljóð og forvitnin rak
Dory niður stigann.
Áður en hún var komin hálfa leið varð allt í einu grafarþögn í húsinu. Skyldi hún lenda í vandræðum af því að hún fór fram
úr? Mamma og pabbi voru mjög ströng í sambandi við það.
Maður átti að liggja í rúminu alla nóttina. George hló og sagði að mamma og pabbi þyrftu að fá næði á nóttunni. En George
var eiginlega orðinn fullorðinn og samt var hann úti á kvöldin.
Líklega voru þau að æpa á hann þess vegna. Dory hikaði. Hrópin voru þögnuð.
Þá heyrði hún furðulegt hljóð og fór alla leið niður. Með kanínuna undir handleggnum og fingurinn uppi í sér rölti hún
að eldhúsinu.
Þar var allt rautt. Það var eins og rauðri málningu hefði verið hellt út um allt. Mamma og pabbi lágu á gólfinu, útötuð íEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Piparsveinninn
Blaine Harrigan varð ekki glaðasti maðurinn í Conardsýslu þegar hann frétti að ráðinn hefði verið nýr skipulagsstjóri.
Árum saman hafði staðan verið laus. Aðalskipulagið var að minnsta kosti tíu ára gamalt og Blaine, sem hafði
séð um verkfræðistarfsemi fyrir sýsluna, vissi vel að það þarfnaðist uppfærslu og endurbóta. Hann þurfti líka á einhverjum að halda milli sín og skipulagsnefndarinnar, sem var aðallega skipuð bæjarfulltrúum og sýslunefndarfólki.
Ekki léttu dálitlir hagsmunaárekstrar honum lífið.
Nefndarmenn skeyttu oft engu um skipulagið, þar eð það var gamalt og úrelt.
Þegar Blaine frétti að Diane Finch hefði verið ráðin til starfa las hann ferilskrána hennar og stundi af feginleik.
Hún virtist vera afar hæf og fékk góð meðmæli frá fyrrverandi vinnuveitendum sínum í Des Moines í Iowa. Enn
betra var þó að hún var áreiðanlega fær um að standa með honum uppi í hárinu á svokölluðum skipulagsnefndum, sem sköruðu eld að eigin köku og gættu eigin hagsEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Varnarmúr
Líkbílnum var bakkað upp fyrir útfararstofu Watkins við Asparstræti í Conardsýslu í Wyoming. Minni bíl var ekið á eftir honum. Þessu gamla, glæsilega húsi var vel við haldið, en húsin í kring voru hins vegar farin að láta dálítið á sjá.
Líkbíllinn var stöðvaður og um leið sté ökumaðurinn út úr litla bílnum. Hann var í bláum hermannabúningi og virti
teinréttur fyrir sér hvítu, tvöföldu hurðina og áletrunina á henni: Komur.
Það glampaði á orðurnar á brjósti þessa hávaxna manns og á einkennisbúningnum gat að líta heiðursmerki sérsveita
og fallhlífasveita. Af röndunum á upphandleggnum mátti ráða að þar fór liðþálfi og rendurnar neðar á erminni bentu
til þess að hann hefði gegnt herþjónustu í að minnsta kosti fimmtán ár.
Á brjóstinu bar hann nælu sem á stóð nafn hans: York.
Hann setti upp grænhúfuna sína og í sama bili sté ökumaður líkbílsins út og knúði dyra. York liðþjálfi var kominn heim með lík Als Baker, besta vinar síns, og ætlaði að sjá til þess að allt færi fram eftir settum reglum.
Útfararstjórinn beið komu þeirra. Gil York fylgdist með er kistunni með fánanum var rúllað inn. Henni var síðan
komið fyrir á viðhafnarbörnum í skoðunarherbergi. KistanEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista