Flýtilyklar
Ástarsögur
-
Leynd og lygar
Marisa Hayes stóð uppi á hæð í Kirkjugarði góða hirðisins í Conardsýslu í Wyoming. Það var eins og vorvindurinn blési gegnum hola hjartað hennar og hrifsaði líf hennar með sér. Á plönkunum stóð kista Johnnys, sem brátt yrði látin síga ofan í
gröfina.
Hún gat sig hvergi hrært. Sársaukinn var svo mikill að hann var eiginlega líkastur doða og hún fann því varla fyrir honum.
Nokkrir menn biðu þess að láta kistuna síga. Hún óskaði þess heitt að þessari stund lyki sem allra fyrst.
Í kringum kistuna sá hún legsteina annarra manna og kvenna sem höfðu kvatt jarðvistina. Sumir voru nýir, aðrir svo gamlir að þeir voru farnir að hallast. Plastblóm lífguðu upp á litina hér og þar, en að öðru leyti var fátt hughreystandi við
þennan stað. Ekki var ýkja vel séð um garðinn. Blettirnir voru óslegnir og runnarnir þörfnuðust klippingar. Þetta var í raun
bara sveitakirkjugarður sem hægt var að fara um með góðu móti, en ekkert meira en það. Nokkrar þornurtir höfðu rúllað
inn í garðinn og tekið sér bólfestu þar. Brátt myndu þær halda ferð sinni áfram. Allt gekk sinn gang. Tímans rás varð ekki
stöðvuð.
Hún lagði höndina á kviðinn á sér, sem enn var flatur. Hún hafði aldrei fengið tækifæri til að segja Johnny fréttirnarVerð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Sveitasöngvarinn
Að utan var íbúðarhúsið á búgarðinum ósköp venjulegt að sjá.
Það var stórt og nýmálað og fyrir framan það stóð breiður pallur.
Inni var þó ekkert venjulegt við húsið. Það leit út eins og það hefði verið klippt út úr tímariti um hús og innbú.
Enn voru tíu vikur til jóla. Abby þurfti því ekki að sjá um skreytingar. Og um jólin vonaðist hún til að eiga betri og skýrari
framtíðaráætlanir.
Hún hafði varið meira en heilli viku í að þrífa húsið, ganga frá eftir endurhönnunina, þurrka ryk úr hverjum króki og kima
og séð til þess að viðurinn glansaði og speglarnir gljáðu.
Þetta hafði verið mikil vinna. Hún hafði hreyft við vöðvum sem hún hafði ábyggilega ekki notað býsna lengi, en nú var
húsið að minnsta kosti tilbúið fyrir nýja íbúann.
Það var hún hins vegar ekki.
Hún hafði aldrei hitt vinnuveitandann sinn. Það hafði verið óvenjulegt fyrir hana að vera ráðin af starfsmanni Rorys McLane, en sjálfsagt ekki fyrir hann. Hann var sveitatónlistarstjarna og hafði áreiðanlega efni á starfsmönnum. Jafnvel einkaþjónum.
Hún flissaði er hún hugsaði um að ef til vill hefði einhver þann starfa að klæða hann og afklæða. Hún hafði ekki flissað mikið að undanförnu.
Og nú beið hún komu yfirmannsins.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Nágranninn
Það var hlýr sumardagur. Dan Casey, fulltrúi lögreglustjórans í Conardsýslu, ók framhjá leigupallbíl á heimreið Lenu Winston og inn á sitt eigið stæði. Lena var miðaldra vinkona hans og afar skemmtileg. Á pallinum hjá henni sá hann litla, ljóshærða telpu, á að giska fjögurra ára, sem var að róla sér.
Hún var með þumalinn uppi í sér, bangsa í fanginu og sorgarsvip á andlitinu.
Frænka Lenu, Vicki Templeton, hlaut að vera að flytja inn ásamt dóttur sinni. Sendibíllinn var ekki stór, en Dan velti samt fyrir sér hvar mæðgurnar hygðust koma búslóð sinni fyrir.
Hann var þó feginn að hafa þurft að fara með lögreglubílinn sinn á verkstæði þennan dag. Hann skundaði inn til sín til þess að fara í borgaralegan klæðnað áður en hann byði fram aðstoð sína.
Lena hafði sagt honum að Vicki væri ekkja lögregluþjóns, sem hefði látist fyrir rúmu ári. Lena hafði nauðað í henni síðan um að flytjast til sín. Hún hafði áhyggjur af mæðgunum og sagði að þær þyrftu að flýja minningarnar.
Loksins hafði það gerst. Hvers vegna hafði Lena ekki nefnt að það yrði með svona skömmum fyrirvara? Hann smeygði sér í gallabuxur og svartan stuttermabol með mynd af úlfi.
Síðan rölti hann yfir í næsta hús. Telpan sat enn í rólunni. Inni heyrði hann kvenraddir.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Brostin hjörtu
Hope Conroy sat á Borgarmatstofunni í Conardborg í Wyomingríki og beið eftir Jim nokkrum Cashford. Hún hafði sjaldan verið jafn taugaóstyrk á ævinni.
Hún þurfti á starfinu að halda. Fjölskylda hennar hafði lokað greiðslukortareikningunum hennar, hún var með síðustu hundrað dalina í veskinu sínu og vissi ekki hvað til bragðs skyldi taka ef þessi náungi réði hana ekki í vinnu.
Hún hafði ekki skipulagt flótta sinn vel, en það hafði verið mikilvægt fyrir hana að komast burt frá Dallas sem allra fyrst.
Hún hafði ekki þolað þrýstinginn stundinni lengur.
Ósjálfsrátt lagði hún höndina á kviðinn á sér, sem fæstir aðrir en hún tóku eftir að var stærri en venjulega. Hún fann stundum smáhreyfingar inni í sér, sem minntu á sápukúlur sem sprungu. Hún var reiðubúin gera hvað sem var fyrir þetta
barn, annað en að giftast manninum sem hafði nauðgað henni.
Hversu mikið skyldi hún þurfa að segja þessum Cashford?
Í auglýsingunni hafði hann sagt að sig vantaði fóstru fyrir þrettán ára gamla dóttur sína. Ef til vill þætti honum þunguð,
ógift kona ekki vera nægilega gott fordæmi fyrir barnið. Hann tæki eftir bumbunni áður en langt um liði. Brátt vissi allur heimurinn að hún gengi með barn.
Einhvern veginn varð hún að útskýra þetta allt saman. ÞaðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Stórbóndinn
Holly Heflin gekk inn á lögmannsstofuna í Conardborg taugaóstyrkari en hún hafði verið lengi og var hún þó vön ýmsum óþægilegum kringumstæðum.
En þetta var annars eðlis. Nú átti að lesa erfðaskrá gamallar frænku hennar. Holly var eini erfinginn, eftir því sem hún vissi best, þannig áhyggjur hennar snerust ekki um það.
Hún hafði lent í Denver eftir langt og þreytandi flug, leigt ódýrasta bílinn sem hún gat fundið og ekið beinustu leið hingað á þennan fund. Hún var þreytt, svekkt og þjökuð af árásum minninganna. Það var eitthvað svo endanlegt við það að standa í þessum sporum.
Ekki var auðvelt að koma aftur til Conardsýslu, en hún átti góðar minningar um heimsóknir til frænku sinnar úr bernsku og æsku. Þær höfðu byrjað að flæða yfir hana um leið og sveitirnar gerðust kunnuglegar. Doðinn, sem hún hafði haft alveg frá því að hún frétti af andláti Mörthu, hafði um leið breyst í einskæra sorg.
Martha hafði verið síðasti eftirlifandi ættinginn hennar og eftir lát hennar hafði einsemdin skollið á Holly á alveg nýjan
hátt.
Öllu þessu ýtti hún frá sér meðan hún talaði við ungaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Endurkoma
–Pabbi, pabbi!
Cole Rayburn var orðinn kolruglaður í kollinum eftir búðarferð með tveimur unglingum. Hann hleypti brúnum og leit á tólf ára gamla dóttur sína, sem skalf. Hún var komin að frostmarki þarna inni í matvörubúðinni, klædd hlýralausum bol og stuttum samfestingi, en síða, ljósa hárið skýldi að vísu öxlunum. En hún hafði ekki hlustað á ráðleggingar Coles um að fara í peysu...
Í rödd Brooke vottaði fyrir skelfingu. Cole varð ekki um sel en reyndi að láta sem minnst á því bera.
–Hvað er að, elskan?
–Þessi maður þarna, hvíslaði hún og færði sig nær Cole. Það hafði hún oft gert undanfarna viku, eins og hún óttaðist að hann hyrfi ef hún liti af honum. –Nei, þessi við eplin. Sá hvíthærði.
Hann starir á okkur eins og hann þekki okkur eða eitthvað.
Nokkrum metrum frá þeim stóð hinn dökkhærði, slánalegi bróðir hennar, Wesley, og góndi á himinháan stabba af gosdósum. Þeir feðgar horfðust í augu eitt andartak, en Cole stóðst bænaraugu drengsins, sem stundi. Cole fann fyrir sektarkennd.
Svo leit hann á manninn sem Brooke var að tala um.
Ja, hérna. Æska hans stóð honum allt í einu skýrt fyrir hugskotssjónum.
Hann hafði vitaskuld reiknað með því að rekast á einhvern úr fjölskyldunni sem hann hafði nánast alist upp með. En ekki svona fljótt. Hann hafði heldur ekki búist við því að tilfinningarnar yrðu jafn blendnar þegar það gerðist og raun varð á.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Töfrar og veruleiki
Í dag hefðu þau átt sextán ára brúðkaupsafmæli.
Ethan Noble heyrði bara skellina og dynkina og hrópin í börnunum sínum með öðru eyranu þar sem hann horfði út
um svefnherbergisgluggann sinn á efri hæðinni. Þar eltust íkornar hver við annan í eikartré. Laufin voru fallin, enda
kominn nóvember. Það hafði líka verið kalt og hvasst þennan dag forðum og stöku regndropar höfðu slest á framrúðuna hjá þeim á leiðinni til All Saints.
En öllum var sama. Um veðrið. Um það þótt það örlaði á bumbunni á Merri undir hvíta brúðarkjólnum. Allt hafði farið eins og þau höfðu gert ráð fyrir. Ekkert annað skipti máli.
Síminn hans suðaði. Ethan var að fá skilaboð. Aðeins einn maður myndi hafa samband við hann svona snemma
dags. Og aðeins af einni ástæðu.
Ethan tók símann sinn upp af náttborðinu.
Ég hugsa til þín.
Ef einhver skildi líðan Ethans þennan dag var það maðurinn sem hafði ættleitt hann þegar hann var nokkurra ára gamall. Preston Noble var einnig ekkjumaður og var fyrirmynd Ethans að öllu leyti. Hann var sterkur, tryggur ogEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Þúsundþjala smiðurinn
Elding blindaði Tyler eitt augnablik áður en þruman bergmálaði um húsið svo að rúðurnar nötruðu. Hann spratt á fætur úr sófanum og hljóp fram í eldhús til að opna dyrnar að pallinum. Fyrir tíu mínútum hafði hann hleypt hundinum út.
Þá var sólskin og blíða, undurfagur júnídagur...
–Hvellur, komdu inn, vinur!
En hann heyrði aðeins vindinn skaka trén og meiri þrumugný. Tyler bölvaði og fór út á pallinn við bakdyrnar. Himinninn var kolsvartur.
–Hvellur! kallaði hann aftur. Það var bálhvasst. Hvernig gat fjörutíu kílóa hundur týnst? Hvað þá þegar viðkomandi hundur lá yfirleitt undir rúmi og skalf af hræðslu í þrumuveðri? –Hvar ertu, rakki?
Hann þrammaði niður af pallinum og að garðinum við húsgaflinn. Gamla, hrörlega hliðið vældi og ískraði og skammaði hann fyrir að hafa látið viðgerðina sitja á hakanum. Plastpoki fauk í fangið á honum. Tyler vöðlaði honum saman og stakk í vasann. Enn kvað við þruma. Hvar í fjandanum var hundurinn eiginlega?
Ekki í stokkinum sem lá úr kjallaranum, ekki á bak við litla skúrinn, ekki undir pallinum...
Hjartað herti á slættinum. Tyler kallaði enn á ný og í samaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ást og ótti
Þetta var slæmur dagur hjá Trinity Walker. Líf hennar hafði verið fullt af slæmum dögum, svo að þetta var bara dropi í hafið. En því miður voru þeir farnir að hafa samlegðaráhrif.
Hún var tuttugu og fjögurra ára gömul, en skyndilega fannst henni hún vera ævaforn.
Hún þurfti bara þrjá daga í viðbót. Á mánudaginn myndi hún fá bæturnar greiddar inn á bankareikninginn sinn og fyrsti
skóladagur Oscars myndi renna upp.
Loksins myndi hún geta komið einhverri reglu á líf þeirra.
Reglulegir barnlausir tímar sem yrðu helgaðir starfi sem myndi færa henni reglulegar tekjur fyrir hlutum eins og leigu, í stað
þess að þurfa að reiða sig á bætur og ýmis önnur áhættusöm úrræði. Það var ekkert líf að fá að sofa á sófanum hjá fólki,
óáreiðanleg gistiheimili, eins herbergis leigurými í samnýttum húsum og einstaka nótt, eins og nýliðin nótt, í gömlu Mözdunni. Hvorki fyrir hana né fimm ára barn hennar.
Af og til var hún heppin og fékk starf sem einhvers konar gisting fylgdi: herbergi, stundum lítil íbúð eða leiguherbergi.
En það entist sjaldan lengi. Oftar en ekki voru það heilsuvandamál Oscars sem höfðu bundið enda á starfið og húsnæðið í framhaldi af því. Í gær hafði það verið Skelfilegi Todd.
Stóri, ljóti, skeggjaði og húðflúraði yfirmaður hennar, sem ók mótorhjóli og angaði af ódýru kölnarvatni og koppafeiti.
Todd hafði tilkynnt henni að eftir allt saman vildi hann að hún greiddi fyrir gistinguna. Bara ekki í peningum. Honum fannst
að þau gætu komist að samkomulagi.
Hún hafði gengið út. Drullusokkur.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Undir stjörnuhimni
Alex Russell leit um öxl á silfurgráa fernra dyra jeppann sem nam staðar fyrir aftan hann. Liturinn var í stíl við skýin á himninum og skap hans þessa stundina. Skreytingarnar á hliðinni á bílnum voru líflegri útgáfur af þeim sem finna mátti á bátnum sem hann var að fylla af kössum, róðrarspöðum og vatnsþéttum pokum.
Afi hans hoppaði niður úr bílstjórasætinu. Hver einasti maður í vestanverðu Idaho, þar á meðal Alex, kallaði hann sjóliðsforingjann vegna þess að hann var sérfræðingur í að sigla á Sugar-ánni. Konan í farþegasætinu sat kyrr og talaði í
símann. Alex ranghvolfdi augunum. Hún var nákvæmlega kaupstaðarkona af því tagi sem hann hafði átt von á.
Þegar pabbi hans hafði hringt um morguninn, hóstandi og kvartandi um sárindi í hálsi, hafði Alex boðist til að hlaupa í
skarðið fyrir hann sem leiðsögumaður dagsins í flúðasiglingunum. Pabbi hans gæti eflaust siglt niður flúðirnar blindandi, jafnvel þótt hann væri með hita, en það væri ekki snjallt fyrir viðskiptin að smita farþegana. Nógu slæmt var að þurfa að bjóða þeim upp á eilífa ólund afans. Farþegarnir þurftu á einhverjum að halda sem gat skutlað þeim á milli upphafs- og áfangastaðar.
–Pabbi sagði að það væru fimm í hópnum í dag, sagði Alex þegar afi hans nálgaðist.
–Þeir áttu að vera fimm. Sjóliðsforinginn hafði aldrei verið félagslyndur og gekk jafnan um með tannstöngul uppi í sér, líklega til þess að þurfa ekki að tala við fólk. VeðraðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista