Flýtilyklar
Ástarsögur
-
Leyndardómar óbyggðanna
Dagur 20
Veðurspáin varaði við brjálaðri stórhríð sem færast átti inn yfir Conard hérað í Wyomingfylki á næstu tveimur sólarhringum. Allan Carstairs hafði því drifið sig út til að svipast um eftir strokudýrum og öðrum flækingsdýrum. Hitastigið hríðfélli
þegar kvölda tæki og kuldinn var nægilega slæmur þó svo að stórhríðin bættist ekki í ofanálag. Hitastig langt undir frostmarki fór ekki vel í dýr sem vön voru herbergishita inni á heimilum fólks.
Þegar spáð var versnandi veðri hélt hann því út til að svipast um eftir strokudýrum og sömuleiðis hafði vörubílstjóri látið vita af kattafjölskyldu sem skilin hafði verið eftir í vegkanti þarna á svæðinu.
Skyndilega kom hann auga á Þoku, undurfallega gullinbrúna labradortík sem hljóp í hringi um hundrað metra utan við girð-
inguna sem afmarkaði búgarð Harris fjölskyldunnar. Hann undraðist að sjá hana svona langt að heiman. Avilas fjölskyldan
gætti þess jafnan að hafa Þoku bundna en hún var þó hreinasti snillingur að strjúka að heiman. Líklega hafði eitthvert barnanna hleypt henni út í bakgarðinn til að pissa, gleymt að fylgjast með henni og hún stokkið yfir gerðið. Fram til þessa hafði hún þó aldrei farið lengra en að bæjarmörkunum.
Al lagði bílnum í vegkantinum, teygði sig í hundaólina og sté út. Hann brosti með sjálfum sér þegar Hnoðri stökk upp áEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hundaþjálfarinn
Dory rumskaði og tók fyrir eyrun. Pabbi var að berjast við George, bróður hennar, enn og aftur. En svo urðu hljóðin öðruvísi. Hún heyrði hróp, en var þetta mamma að hlæja? Hljóðið var ekki eins og hláturinn í mömmu.
Forvitin fór Dory fram úr, tók með sér uppáhaldskanínuna sína og fór fram á stigapallinn. Pabbi var enn að hrópa. Með
puttann í munninum starði hún á ljósið sem skein út úr eldhúsinu niðri. Mamma gaf frá sér skrýtið hljóð og forvitnin rak
Dory niður stigann.
Áður en hún var komin hálfa leið varð allt í einu grafarþögn í húsinu. Skyldi hún lenda í vandræðum af því að hún fór fram
úr? Mamma og pabbi voru mjög ströng í sambandi við það.
Maður átti að liggja í rúminu alla nóttina. George hló og sagði að mamma og pabbi þyrftu að fá næði á nóttunni. En George
var eiginlega orðinn fullorðinn og samt var hann úti á kvöldin.
Líklega voru þau að æpa á hann þess vegna. Dory hikaði. Hrópin voru þögnuð.
Þá heyrði hún furðulegt hljóð og fór alla leið niður. Með kanínuna undir handleggnum og fingurinn uppi í sér rölti hún
að eldhúsinu.
Þar var allt rautt. Það var eins og rauðri málningu hefði verið hellt út um allt. Mamma og pabbi lágu á gólfinu, útötuð íEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Piparsveinninn
Blaine Harrigan varð ekki glaðasti maðurinn í Conardsýslu þegar hann frétti að ráðinn hefði verið nýr skipulagsstjóri.
Árum saman hafði staðan verið laus. Aðalskipulagið var að minnsta kosti tíu ára gamalt og Blaine, sem hafði
séð um verkfræðistarfsemi fyrir sýsluna, vissi vel að það þarfnaðist uppfærslu og endurbóta. Hann þurfti líka á einhverjum að halda milli sín og skipulagsnefndarinnar, sem var aðallega skipuð bæjarfulltrúum og sýslunefndarfólki.
Ekki léttu dálitlir hagsmunaárekstrar honum lífið.
Nefndarmenn skeyttu oft engu um skipulagið, þar eð það var gamalt og úrelt.
Þegar Blaine frétti að Diane Finch hefði verið ráðin til starfa las hann ferilskrána hennar og stundi af feginleik.
Hún virtist vera afar hæf og fékk góð meðmæli frá fyrrverandi vinnuveitendum sínum í Des Moines í Iowa. Enn
betra var þó að hún var áreiðanlega fær um að standa með honum uppi í hárinu á svokölluðum skipulagsnefndum, sem sköruðu eld að eigin köku og gættu eigin hagsEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Varnarmúr
Líkbílnum var bakkað upp fyrir útfararstofu Watkins við Asparstræti í Conardsýslu í Wyoming. Minni bíl var ekið á eftir honum. Þessu gamla, glæsilega húsi var vel við haldið, en húsin í kring voru hins vegar farin að láta dálítið á sjá.
Líkbíllinn var stöðvaður og um leið sté ökumaðurinn út úr litla bílnum. Hann var í bláum hermannabúningi og virti
teinréttur fyrir sér hvítu, tvöföldu hurðina og áletrunina á henni: Komur.
Það glampaði á orðurnar á brjósti þessa hávaxna manns og á einkennisbúningnum gat að líta heiðursmerki sérsveita
og fallhlífasveita. Af röndunum á upphandleggnum mátti ráða að þar fór liðþálfi og rendurnar neðar á erminni bentu
til þess að hann hefði gegnt herþjónustu í að minnsta kosti fimmtán ár.
Á brjóstinu bar hann nælu sem á stóð nafn hans: York.
Hann setti upp grænhúfuna sína og í sama bili sté ökumaður líkbílsins út og knúði dyra. York liðþjálfi var kominn heim með lík Als Baker, besta vinar síns, og ætlaði að sjá til þess að allt færi fram eftir settum reglum.
Útfararstjórinn beið komu þeirra. Gil York fylgdist með er kistunni með fánanum var rúllað inn. Henni var síðan
komið fyrir á viðhafnarbörnum í skoðunarherbergi. KistanEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Húsið
Aldrei bjóst hún við því að hitta fyrir karlmann í húsinu.
Vanessa Welling stóð á blautri gangstéttinni milli tveggja hálfbráðinna skafla og virti fyrir sér húsið sem hún átti en kærði sig ekkert um. Hatrið og sársaukinn í brjósti hennar voru næstum tveggja áratuga gömul og sökudólgurinn var maðurinn sem hafði búið í þessu húsi. Sá maður hafði lagt fjölskyldu hennar í rúst og hana langaði mest til að kveikja í kofanum.
Hún hafði reynt að losa sig út úr þessu og hafði rifist við lögfræðinginn sem hringdi í hana og sagði henni að hún ætti húsið. Því miður hafði Bob Higgins arfleitt hana að því áður en hann geispaði golunni í steininum og það merkilega var að það gat hann gert jafnvel þótt hún kærði sig ekki um það. Hún gat ekki neitað að taka við húsinu. Hún gat ekki skilað því og eins og sakir stóðu bar hún ábyrgð á því að fasteignagjöldin væru greidd. Hún bæri ábyrgð á öllum kostnaði við húsið þar til henni hefði tekist að losna við það.
Henni var illt í maganum og augunum og allt sem hún hafði reynt að gleyma og grafa lét nú á sér kræla innra með
henni og olli henni ógleði.
Hafði maðurinn talið að þetta væri einhvers konar friðþæging? Það var nefnilega ekki svo. Ekkert hús gat fært
henni föður sinn aftur eða árin sem töpuðust vegna áfengisEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Stríðshetjan
Það var komið myrkur þegar Zane McLaren ók í hlað. Hann lagði sendibílnum þannig að nýbyggði rampurinn væri nálægt
rennihurðinni á hlið bílsins.
Það var tilbúið. Gamla ættaróðalið var búið undir tilveru hans í hjólastólnum og einungis aðstoðarhundurinn í framsætinu við hliðina á honum virtist vera ánægður með að ferðalagið skyldi vera búið. Golden retriever-tíkin Nell gaf samþykki sitt til kynna með gelti þegar hann drap á vélinni.
Hann hafði valið að koma heim að kvöldlagi. Allir íbúar Conardsýslu í Wyoming voru án efa búnir að heyra að Zane
McLaren væri að koma heim í fyrsta sinn frá því að foreldrar hans voru jarðsungnir fyrir fimmtán árum. Ramparnir sem
hann hafði látið reisa áður en hann kom gaf til kynna líkamlegt ástand hans, væri fólk ekki fyrir löngu búið að frétta það
frá vinnumönnunum eða ráðskonunni.
Þeir sem vildu smjatta á heimkomu hans höfðu áreiðanlega gert það nú þegar. Pilturinn sem verið hafði frábær íþróttamaður í miðskóla var kominn í hjólastól tuttugu árum síðar eftir að hafa gegnt herþjónustu. Sumir höfðu ábyggilega hrist höfuðið, aðrir fyllst forvitni.
Forvitni manna hafði valdið því að hann kaus að koma heim í myrkri. Hann var ekki tilbúinn að standa andspænisEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Samastaður
Wyatt hafði brautskráðst tveimur árum á undan henni, gengið í herinn og unnið í þrjú ár á skrifstofu lögfræðilegs ráðgjafa hersins. Síðan hafði hann snúið heim til hinnar fremur afskekktu Conardsýslu til þess að reka stofuna með föður sínum.
Þau Amber höfðu eitt sinn verið mjög nánir vinir, en aldrei neitt meira en það. Síðustu árin höfðu þau haldið fjarsambandi
og stöku sinnum hist á lögfræðingaráðstefnum og þá snætt saman hádegisverð eða kvöldmat.
Hann var steinhissa á því að hún skyldi hringja. Hún hafði ekki haft samband við hann mjög lengi. Hann varð undir eins
áhyggjufullur.
–Hvað er að, Amber?
–Þú trúir því aldrei. Það er allt í klessu. Áttu klukkutíma aflögu?
–Auðvitað.
Honum varð hugsað til stundarinnar þegar þau Amber sáust fyrst. Hún hafði verið yngri en flestir laganemar, enda hafði
hún lokið miðskólanámi á tveimur árum og BA-námi á þremur.
Hún hafði sem sagt bara verið nítján ára, en hann tuttugu og sjö. Hann hafði tekið sér nokkurra ára hlé eftir háskólanám og reynt sig við hitt og þetta áður en hann hóf framhaldsnám íEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Leynd og lygar
Marisa Hayes stóð uppi á hæð í Kirkjugarði góða hirðisins í Conardsýslu í Wyoming. Það var eins og vorvindurinn blési gegnum hola hjartað hennar og hrifsaði líf hennar með sér. Á plönkunum stóð kista Johnnys, sem brátt yrði látin síga ofan í
gröfina.
Hún gat sig hvergi hrært. Sársaukinn var svo mikill að hann var eiginlega líkastur doða og hún fann því varla fyrir honum.
Nokkrir menn biðu þess að láta kistuna síga. Hún óskaði þess heitt að þessari stund lyki sem allra fyrst.
Í kringum kistuna sá hún legsteina annarra manna og kvenna sem höfðu kvatt jarðvistina. Sumir voru nýir, aðrir svo gamlir að þeir voru farnir að hallast. Plastblóm lífguðu upp á litina hér og þar, en að öðru leyti var fátt hughreystandi við
þennan stað. Ekki var ýkja vel séð um garðinn. Blettirnir voru óslegnir og runnarnir þörfnuðust klippingar. Þetta var í raun
bara sveitakirkjugarður sem hægt var að fara um með góðu móti, en ekkert meira en það. Nokkrar þornurtir höfðu rúllað
inn í garðinn og tekið sér bólfestu þar. Brátt myndu þær halda ferð sinni áfram. Allt gekk sinn gang. Tímans rás varð ekki
stöðvuð.
Hún lagði höndina á kviðinn á sér, sem enn var flatur. Hún hafði aldrei fengið tækifæri til að segja Johnny fréttirnarEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Sveitasöngvarinn
Að utan var íbúðarhúsið á búgarðinum ósköp venjulegt að sjá.
Það var stórt og nýmálað og fyrir framan það stóð breiður pallur.
Inni var þó ekkert venjulegt við húsið. Það leit út eins og það hefði verið klippt út úr tímariti um hús og innbú.
Enn voru tíu vikur til jóla. Abby þurfti því ekki að sjá um skreytingar. Og um jólin vonaðist hún til að eiga betri og skýrari
framtíðaráætlanir.
Hún hafði varið meira en heilli viku í að þrífa húsið, ganga frá eftir endurhönnunina, þurrka ryk úr hverjum króki og kima
og séð til þess að viðurinn glansaði og speglarnir gljáðu.
Þetta hafði verið mikil vinna. Hún hafði hreyft við vöðvum sem hún hafði ábyggilega ekki notað býsna lengi, en nú var
húsið að minnsta kosti tilbúið fyrir nýja íbúann.
Það var hún hins vegar ekki.
Hún hafði aldrei hitt vinnuveitandann sinn. Það hafði verið óvenjulegt fyrir hana að vera ráðin af starfsmanni Rorys McLane, en sjálfsagt ekki fyrir hann. Hann var sveitatónlistarstjarna og hafði áreiðanlega efni á starfsmönnum. Jafnvel einkaþjónum.
Hún flissaði er hún hugsaði um að ef til vill hefði einhver þann starfa að klæða hann og afklæða. Hún hafði ekki flissað mikið að undanförnu.
Og nú beið hún komu yfirmannsins.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Nágranninn
Það var hlýr sumardagur. Dan Casey, fulltrúi lögreglustjórans í Conardsýslu, ók framhjá leigupallbíl á heimreið Lenu Winston og inn á sitt eigið stæði. Lena var miðaldra vinkona hans og afar skemmtileg. Á pallinum hjá henni sá hann litla, ljóshærða telpu, á að giska fjögurra ára, sem var að róla sér.
Hún var með þumalinn uppi í sér, bangsa í fanginu og sorgarsvip á andlitinu.
Frænka Lenu, Vicki Templeton, hlaut að vera að flytja inn ásamt dóttur sinni. Sendibíllinn var ekki stór, en Dan velti samt fyrir sér hvar mæðgurnar hygðust koma búslóð sinni fyrir.
Hann var þó feginn að hafa þurft að fara með lögreglubílinn sinn á verkstæði þennan dag. Hann skundaði inn til sín til þess að fara í borgaralegan klæðnað áður en hann byði fram aðstoð sína.
Lena hafði sagt honum að Vicki væri ekkja lögregluþjóns, sem hefði látist fyrir rúmu ári. Lena hafði nauðað í henni síðan um að flytjast til sín. Hún hafði áhyggjur af mæðgunum og sagði að þær þyrftu að flýja minningarnar.
Loksins hafði það gerst. Hvers vegna hafði Lena ekki nefnt að það yrði með svona skömmum fyrirvara? Hann smeygði sér í gallabuxur og svartan stuttermabol með mynd af úlfi.
Síðan rölti hann yfir í næsta hús. Telpan sat enn í rólunni. Inni heyrði hann kvenraddir.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista