Flýtilyklar
-
Ódýri Netpakkinn
6 rafbækur saman í pakka 4 rafbækur og 2 tímarit með 10% afslætti
Íslenskar rafbækur beint í iPad. Hægt að kaupa rafbækur í áskrift. Fara í áskrift
Ódýri netpakkinn
-
September 2018
6 rafbækur saman í pakka 4 rafbækur og 2 tímarit með 10% afslætti
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK5.373 kr. Verð áður5.970 kr.
Hljóðbækur
-
Brúðkaupsferðin
Það small taktfast í lághæluðum götuskóm Cassie Miller á
flísagólfinu á ganginum sem lá að skrifstofu yfirmanns hennar. Þegar rannsakandi hjá FBI var kallaður á skrifstofu Forbes
yfirmanns hafði það yfirleitt í för með sér sambland af spennu
og svolítinn kvíðahroll.
Spennan var miklu meiri en kvíðinn hjá Cassie því hún gat
ekki ímyndað sér neitt sem hún hefði gert til að koma sér í
vandræði. Þetta tæpa ár sem hún hafði starfað á svæðisskrifstofunni í Kansas City, Missouri, hafði hún ekki einu sinni
komist nálægt því að fá áminningu. Cassie gerði sér far um að
fylgja leikreglunum.
Hún var meira en tilbúin fyrir nýtt verkefni. Það voru
nokkrir mánuðir síðan hún hafði gert eitthvað annað en að
skrifa skýrslur og lesa gamlar málsskýrslur til að fá nýtt
sjónar horn á málin. Hún var æst í að komast í einhvern hasar.
Hún hikaði og lagaði kragann á hvítu blússunni sinni undir
létta dökkbláa jakkanum, strauk svo feimnislega niður eftir
þrönga dökkbláa pilsinu til að fullvissa sig um að það væri
ekki krumpað. Henni fannst betra að sýna sína bestu hlið
þegar hún gekk fyrir yfirmanninn.
Hún lagði af stað aftur en sporin urðu svolítið hikandi. Hún
sá manninn sem nálgaðist skrifstofuna úr gagnstæðri átt. Hann
var í þröngum, bláum gallabuxum og bláum stuttermabol sem
lá þétt að breiðum herðum. Göngulagið var kæruleysislegt og
gaf í skyn sjálfsöryggi og kannski svolítinn hroka.
Það var þrennt í lífinu sem Cassie var í nöp við: óreiðu,
bráð læti og sjóðheita manninn sem nálgaðist úr hinni áttinni,
Mick McCane rannsakanda.Verð á hljódbókVerð á hljódbókmeð VSK1.450 kr.
Sjúkrasögur - Rafbækur
-
Þrekraun
Hún stundi með sjálfri sér. Alex hafði aðeins starfað á deildinni í nokkra mánuði. Hann var afar laginn við sjúklingana,
en félagfærni hans virtist hverfa um leið og hann þurfti að ræða við samstarfsfók sitt eða einhverja aðra um mál sem ekki snertu vinnuna. Hann fór aldrei með vinnufélögunum á krána, snæddi ævinlega hádegisverð einn síns liðs og þegar hann sat á kaffistofunni tók hann aldrei þátt í samræðum.
Hann var áreiðanlega enginn uppskafningur, en Dani taldi líka ólíklegt að hann væri feiminn. Af einhverjum ástæðum hélt hann sig til hlés. Dani samdi vel við alla en vissi ekki hvernig hún ætti að ná sambandi við Alex. Hann sat ásamt henni í skipulagsnefndinni fyrir jólaveislu deildarinnar og var án efa sá erfiðasti sem deildin hefði getað kosið til að gegna því hlutverki, en Dani yrði bara að gera gott úr öllu eftir föngum.
–Vildirðu tala við mig? spurði hann.
–Við þurfum að ræða um jólamálsverð deildarinnar. Ertu upptekinn í hádeginu í dag eða getum við talað um þetta
yfir samloku?
–Ég fer á fund í hádeginu, því miður.
Dani trúði honum ekki, en einhvern veginn urðu þau að skipuleggja jólamáltíðina. Ef hún gæfi Alex frest myndi hann að lokum neyðast til að velja dag. Og ef hann veldi annað af þeim tveimur kvöldum þegar hún var upptekin myndi hún breyta dagskránni sinni, enda vildi hún virkilega koma þessu frá.Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Ást og undirferli - Rafbækur
-
Hryðjuverk
Þar skall hurð nærri hælum.
Til allrar lukku voru engir gangandi vegfarendur nálægt húsaröðinni. Fáir heiðvirðir borgarar höfðu ástæðu til að vera á ferli í þessum hluta vestanverðrar Fíladelfíu. Þeir lítt heiðvirðu höfðu horfið þegar Derek og félagar birtust og skothríðin hófst.
–Hvaða upplýsingar fékkstu nú aftur um þennan stað, Derek? spurði Jon Hatton, sem líka skýldi sér á bak við bíl skammt frá. Jon var þrautþjálfaður í bardögum og meðferð vopna eins og allir viðbragðsfulltrúarnir hjá Ómega, en starfaði þó aðallega sem atferlisfræðingur í áfalladeildinni.
–Hvað er að, Jon? Manstu ekki hvernig á að nota byssuna? Eru allar greiningarnar farnar að bitna á bardagagleðinni? sagði Liam Goetz, félagi þeirra, sem skellti í góm og glotti. Liam var liðsmaður gíslabjörgunarsveitar Ómega og engum datt í hug að spyrja hann hvort hann kynni að fara með vopn. Liam hafði nánast fæðst með skammbyssu í hendinni.
–Ég var bara að velta því fyrir mér hvort einhver áætlun væri fyrir hendi, önnur en sú að liggja í felum á bak við bíla þangað til vondu karlarnir verða skotfæralausir, svaraði Jon.
–Mér heyrist þeir reyndar eiga nóg eitthvað fram í næstu viku.
Skothríðin var ekki alveg eins linnulaus og áður. Fólkið í húsinu hugðist greinilega ekki ætla að drepa Derek og félaga, heldur bara halda
þeim óvirkum. Derek var hins vegar tekinn að þreytast nokkuð á þessu og orðinn gramur.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Ástarsögur - Rafbækur
-
Leynd og lygar
Marisa Hayes stóð uppi á hæð í Kirkjugarði góða hirðisins í Conardsýslu í Wyoming. Það var eins og vorvindurinn blési gegnum hola hjartað hennar og hrifsaði líf hennar með sér. Á plönkunum stóð kista Johnnys, sem brátt yrði látin síga ofan í
gröfina.
Hún gat sig hvergi hrært. Sársaukinn var svo mikill að hann var eiginlega líkastur doða og hún fann því varla fyrir honum.
Nokkrir menn biðu þess að láta kistuna síga. Hún óskaði þess heitt að þessari stund lyki sem allra fyrst.
Í kringum kistuna sá hún legsteina annarra manna og kvenna sem höfðu kvatt jarðvistina. Sumir voru nýir, aðrir svo gamlir að þeir voru farnir að hallast. Plastblóm lífguðu upp á litina hér og þar, en að öðru leyti var fátt hughreystandi við
þennan stað. Ekki var ýkja vel séð um garðinn. Blettirnir voru óslegnir og runnarnir þörfnuðust klippingar. Þetta var í raun
bara sveitakirkjugarður sem hægt var að fara um með góðu móti, en ekkert meira en það. Nokkrar þornurtir höfðu rúllað
inn í garðinn og tekið sér bólfestu þar. Brátt myndu þær halda ferð sinni áfram. Allt gekk sinn gang. Tímans rás varð ekki
stöðvuð.
Hún lagði höndina á kviðinn á sér, sem enn var flatur. Hún hafði aldrei fengið tækifæri til að segja Johnny fréttirnarVerð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Ást og afbrot - Rafbækur
-
Hendarhugur
Esther lyfti lokinu og þefaði, fann ilminn af baununum, kryddinu og beikoninu sem hún hafði sett út í til bragðbætis. Sennilega heldur mikið af salti og fitu fyrir heilsuna en svona vildi Charlie hafa það. Hann hafði borðað matinn hennar í 53 ár og montaði sig ennþá af því að hún væri besti kokkurinn í Texas.
Hún greip stóru málmskeiðina og hrærði einu sinni enn í baununum og skrúfaði svo fyrir gasið. Baunirnar voru tilbúnar,
líka næpukálið og maísbrauðið. Laukurinn niðursneiddur. Hún þurfti ekki að líta á klukkuna til að vita að það var matartími,
maginn sagði henni það.
Hún leit samt upp, á háværu járnklukkuna sem tifaði á veggnum andspænis henni. 10 mínútur yfir 12 sem þýddi að
klukkan var að verða hálf. Gamla klukkan var orðin hægfara en nógu nálægt réttum tíma fyrir Ester. Sjálf var hún orðin 72 ára og farið að hægja á henni.
Charlie hafði aldrei verið yfirmáta stundvís þó að hann væri kominn á fætur við sólarupprás á morgnana. Hann hélt því fram að kýrnar fylgdust ekki með klukkunni og því ætti hann þá að gera það.
Hann var samt sjaldan seinn í mat. Hann hlaut að vera að reyna að ljúka einhverju, kannski að gera við gamla traktorinn
sinn. Hún hafði reynt að fá hann til að kaupa annan en hann vildi ekki heyra á það minnst. Aldrei fleygja því sem hægt er að
gera við, sagði hann.
Hún fyllti tvö glös af ísmolum og hellti svo nýlöguðu sætu tei í annað þeirra og fór með það út á pallinn til að bíða eftirVerð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Ást og óvissa - Rafbækur
-
Innbrotsþjófurinn
Hann kunni sannarlega að meta gestrisnina á Cardwell-búgarðinum en vildi samt hafa sinn eigin samastað vegna þess hve oft hann var í Montana. Það var fjölskyldan sem hafði laðað bræður hans hingað aftur, en nú var það ástin og grillmaturinn sem hélt í þá.
Merkilegt hvernig þetta hafði alltsaman byrjað með grillinu, sem var það eina sem allir fimm bræðurnir kunnu.
Þeir höfðu stofnað lítinn grillstað skammt frá Houston og merkilegt nokk hafði reksturinn skotgengið og útibú sprottið upp. Fyrr en varði var litla útigrillið sem þeir höfðu byrjað með orðið að margra milljóna dollara fyrirtæki.
Það hafði verið bróðir hans, Tanner (Tag) Cardwell, sem stakk upp á því að opna fyrsta Montana-útibúið þeirra í Big Sky. Þeim hafði ekki öllum litist á þá hugmynd, en hún hafði reynst góð. Nú voru bræður hans farnir að ræða að opna fleiri staði í Montana. Allir bræður hans fjórir höfðu snúið heim til Montana, en Laramie átti heima í Texas og sagði sjálfum sér að hann hefði engan áhuga á að koma hingað í óbyggðirnar, að minnsta kosti ekki fyrir fullt og allt.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Örlagasögur - Rafbækur
-
Lífsháski
–Haltu þig í burtu frá honum, Jill, sagði amma Jillian West og bandaði höfðinu í átt að löngu timburbryggjunni. Á bryggjukantinum stóð unglingspiltur og horfði út yfir hafið. Hann leit út fyrir að vera á svipuðum aldri en þó líklega ívið eldri en Jill.
−Hann boðar ekkert nema vandræði.
Í augum Jill leit ungi pilturinn ekki út fyrir að boða nein vandræði. Hann var með ljóst, sítt hár og víður stuttermabolur
hans bærðist rólega í golunni.
−Ég skrepp inn í smá stund, sagði amma hennar og klappaði á öxlina á Jill. –Vertu kyrr hérna á meðan.
Amma hennar hvarf inn í litlu minjagripaverslunina skammt frá timburbryggjunni og Jill heyrði hana heilsa vinkonu sinni
áður en hurðin lokaðist á hæla hennar. Amma hennar átti endalaust af vinum í bænum Hope í Flórída. Það var sama hvert
þær fóru, alltaf hitti hún einhvern sem hún kannaðist við. Fótatak Jillian á sandölunum heyrðist varla þegar hún gekk út á
timburbryggjuna og áfram í átt til ljóshærða stráksins. Hún hafði flutt til ömmu sinnar nokkrum vikum áður en hafði þó
ekki fengið tækifæri til að kynnast öðrum unglingum í bænum.
Amma hennar þekkti heil ósköp af fólki en enga á aldri við Jillian. Hún hafði því ekki getað spjallað við aðra þrettán til
fjórtán ára unglinga á meðan hún var að venjast þeim skyndilegu og erfiðu breytingum sem orðið höfðu í lífi hennar eftir að
foreldrar hennar létust.
Skyndilega leit ljóshærði pilturinn um öxl. Jill staðnæmdist í sömu sporum en píndi sjálfa sig til að lyfta hendinni og veifa
klaufalega. Síðan fetaði hún nokkur skref áfram en staðnæmdist aftur þegar hann einblíndi áfram á hana og hallaði undir flattVerð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista