Flýtilyklar
Brauðmolar
Tyler Anne Snell
-
Uppgjörið
Dagurinn hjá Declan Nash var ekkert sérstakur. Það hellirigndi en ekki nóg með það, gamli og trausti pallbíllinn hafði ákveðið að hætta að vera traustur. –Svona nú, Fiona. Hann strauk mælaborðið og reyndi að lokka bílinn til að hætta að hósta og gefa frá sér óheillavænlegt skrölthljóð. Fordbíllinn Fiona tók ekkert mark á honum. Declan játaði ósigur sinn með því að beygja inn á næstu afrein. Það var bensínstöð við endann á henni og hann ók upp að henni og andvarpaði. –Eftir allt sem við höfum þurft að þola ákveður þú að pakka saman núna? Hér af öllum stöðum? Borgin Kilwin í Tennessee var í klukkustundarfjarlægð frá þeim eftir þjóðveginum sem þýddi að Overlook, heimabærinn hans, var í 80 mínútna akstursfjarlægð í hina áttina. Hann var reyndar ekki á heimleið. Hann var lögreglustjórinn í Wildmansýslu en hér og nú var hann ekkert annað en maður sem var nýkominn í frí. Eða reyndi það að minnsta kosti. Declan andvarpaði inni í bílnum. Dökkblái kúrekahatturinn, sem hann notaði bara á frídögum sem þýddi að hann gekk eiginlega aldrei með hann, lá á farþegasætinu og gerði gys að honum. –Þú verður regnhlíf bráðum, sagði hann við hattinn. Hann steig út og opnaði vélarhlífina. Regnið skemmti sér við að rennbleyta hann á meðan. Reykjamökk lagði upp úr vélinni og hann fann sterka olíulykt. Declan fór að bílstjórahliðinni aftur og sótti símann sinn. Um leið dó á inniljósinu. Straumlaus
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Skipt um hlutverk
Sannleikurinn var sá að konan sem var nýkomin í veisluna var ekki héðan en það var ekki allur sannleikurinn. Af hverju var hún komin hingað?
Var hún væntanlegur stuðningsaðili einhverra af góðgerðasamtökunum sem þau unnu með?
Hafði hún komið til að spyrja út í reksturinn á samtökunum Second Wind fyrst þau höfðu flutt starfsemi sína í litla bæinn Overlook í Tennessee?
Var hún fjölmiðlakona? Með einhverjum í veislunni?
Desmond Nash reyndi að halda athyglinni við gestina sem höfðu þyrpst í kringum hann eins og hann væri sýningardýr í dýragarði en það var erfitt að líta af konunni sem gekk um salinn eins og hún væri þaulvön svona atburðum. Desmond fannst hún líkjast sjávardís þegar hann horfði á hana.
Sítt rautt hár sem liðaðist yfir axlirnar og niður á bakið eins og vatnsfall, augabrúnir í stíl og óræð dökk augu sem löðuðu Desmond til sín þó að það væri langt á milli þeirra. Hún var á háum hælum og hann hugsaði að hann þyrfti sennilega að horfa aðeins niður fyrir sig til að horfa í þessi dökku augu.
Áhuginn var ekki bundinn við þetta eingöngu. Hún var sjálfsörugg og þokkafull í hreyfingum. Eins og aðrir í veislunni var hún spariklædd. Svart silkið myndaði andstæðu við fölt og freknótt hörundið, hálsmálið var flegið og efnið lagðist þétt að mjöðmunum.
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Fjarvistasönnunin
Julian Mercer þekkti þessa konu ekki neitt en um leið og bláu augun litu á hann vissi hann þrennt um hana.
Í fyrsta lagi að hún bar ósýnilegar en þungar byrðar. Þegar hún gekk eftir garðinum, eftir misstórum steinunum sem höfðu verið lagðir í lóðina til að mynda stíg, var göngulagið þyngslalegra en það hefði átt að vera. Hún var að hugsa um eitthvað og það var henni þungbært. Kurteislegt brosið, sem hún varð að setja upp sem eigandi gistiheimilisins, var þvingað.
Í öðru lagi að eitthvað hafði sært hana. Ekki bara líkamlega, þó að Julian sæi litla en vel greinilega örið á vinstra kinnbeininu. Hann bar sinn skammt af örum og það var kannski þess vegna sem hann fann að það var líka svolítið hik á henni, eins og hana langaði til að hitta hann en vildi samt að hann færi. Að vera kyrr eða leggja á flótta. Julian fannst þetta bæði áhugavert og truflandi.
Í þriðja lagi var ljóshærða ókunnuga konan, sem var á leiðinni til hans, gullfalleg.
Ljósar flétturnar yfir axlirnar glönsuðu í sólinni og hörundið var útitekið. Þessi kona hafði ekki eytt ævinni við skjái heldur utandyra. Tær blá augu virtu hann fyrir sér um leið og honum varð litið á freknurnar á vöngum hennar. Hann efaðist ekkert um að hún væri líka freknótt á handleggjum og fótleggjum sem voru huldir svörtum sokkabuxum og langerma kjól. Hún var í flatbotna skóm en þurfti varla að líta upp til að horfast í augu við hann um leið og hún stoppaði fyrir framan hann.
–Þú ert mjög stundvís hr. Mercer. Hún rétti fram höndina.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Erfið fortíð
Caleb Nash rannsakandi skipti á gallabuxunum fyrir hlaupastuttbuxur og vonaði í lengstu lög að enginn sem hann þekkti sæi hann.
Þetta var einstaklega góður dagur í Overlook, ekki of mikill raki og ekki of mikill hiti heldur. Hann þurfti að þrífa frjókornin af bílnum áður en hann færi í vinnuna nema hann vildi að Jazz, félagi hans, færi að nöldra. Hún minnti hann alltaf á að þau væru fulltrúar löggæslunnar, bílarnir meðtaldir, en það var auðvelt fyrir hana að segja það. Hún ók um á ljótum gráum fólksbíl sem frjókornin sáust ekkert á, svo að ekki sé minnst á að maðurinn hennar var bílasali.
Caleb ók um á gömlum dökkbláum pallbíl sem gulu frjókornin sáust greinilega á og ekki átti hann maka í starfi sem hægt var að njóta góðs af. Sú sem hann var síðast í sambandi með hafði hætt með honum af því að hann var giftur vinnunni og hafði ekki áhuga á öðru hjónabandi. Hennar orð, ekki hans, og hún hafði aldrei verið hrifin af þessum litla bæ. Það síðasta sem hún hefði haft áhyggjur af var að hann æki um á bíl sem var þakinn frjókornum.
Það var þó ekkert miðað við kjaftaganginn ef einhver í bænum sæi einn þríburanna úti að skokka í svona stuttum stuttbuxum.
Þegar fjölskyldan var annars vegar höfðu bæjarbúar nóg til að tala um og hann vildi forðast að bæta berum fótleggjum sínum við það allt saman. Líka forðast að lögreglustjórinn sæi hann því hann fengi að heyra það næstu mánuðina.
Mamma hans hafði kíkt í heimsókn og misst sig í vortiltekt sem hann hafði ekki beðið um en ekki getað stöðvað. Afleiðingarnar voru meðal annars þær að hún hafði hent íþróttafötunum hans.
Núna var hann að setja eyrnatólin í eyrun við endann á Connor’sEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Úlfakreppa
Dane heyrði símtalið um leið og Rachel.
Bæði sátu á skrifstofu lögreglustjóra. Allmargir aðrir heyrðu það sem mennirnir höfðu að segja.
–Þessir menn eru syndarar, hrópaði maðurinn í símann.
Kveikt var á hátalaranum. –Það er hinn heilagi sannleikur.
Alveg eins og bærinn og sýslan. Og ríkið. Þetta eru allt saman syndarar.
Dane kreppti hnefann. Það var ekki fyrr en Rachel tók um höndina á honum að hann slakaði ofurlítið á. Giftingarhringurinn hennar nam ískaldur við húð hans.
–Af hverju tókuð þið þá? spurði Rockwell lögreglustjóri.
–Þeir voru á leiðinni í betrunarhús. Þið komuð í veg fyrir að réttlætið næði fram að ganga.
Maðurinn svaraði að bragði, eins og hann hefði æft samtalið. –Þeir eru fulltrúar spillingarinnar, sem hefur tekið völdin, sagði hann hárri röddu. Auðheyrt var að hann hafði mikið álit á sjálfum sér. –Við erum Frelsarar Suðurríkjanna og fulltrúar afleiðinga þessarar spillingar. Við erum svarið. Við munum sýna þessum bæ að spillingin verður ekki umborin lengur. Þessir
syndarar eru bara byrjunin. Við munum hreinsa bæinn af synd og spillingu.
Rachel tók fast um höndina á Dane. Þeir lögreglustjórinn litu hvor á annan. Rockwell var traustur maður sem Dane, staðgengill hans, var þakklátur fyrir að hafa fengið að vinna með á undanförnum árum. Hann var sanngjarn, gagnorður ogEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Örlagarík kynni
–Þú þarft að bjóða mér upp á drykk.
Henry Ward lagði bjórflöskuna frá sér á barborðið og gjóaði augunum á parið sem sat við hliðina á honum. Ja, af orðum konunnar að dæma voru þau áreiðanlega ekki par. Það var komið kvöld en samt voru ekki margir á barnum. Ef hann
hefði ekki verið svo upptekinn af því sem hann þurfti að gera daginn eftir hefði hann trúlega tekið eftir því að hann og maðurinn á næsta stól voru ekki einir þarna.
–Hvað sagðirðu? spurði maðurinn við hliðina á Henry.
Hann var ofurlítið þvoglumæltur. Það kom Henry ekki á óvart. Hann hafði séð manninn þamba að minnsta kosti fjóra
býsna sterka drykki á einni klukkustund. Annaðhvort hafði konan ekki fundið lyktina út úr honum ennþá eða ekki tekið
eftir því hvað maðurinn talaði óskýrt.
Kannski var henni bara sama. Enda kom málið Henry ekkert við.
Engu að síður gat hann ekki á sér setið og lagði við hlustir.
–Ég þarf að fá þig til að láta sem þú hafir keypt handa mér drykk, sagði konan hikandi og settist á barstólinn hinum
megin við manninn.
Henry sá bara sítt, ljóst og liðað hár, en honum tókst ekki að sjá framan í hana. Hann sneri sér því að sjónvarpinu og
fitlaði við flöskuna með fingrunum.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Dularfulla barnið
Ef þetta var Gardner Todd var andlát hans minnsta áhyggjuefni þeirra.
–Ég hugsa að þeir sem þusa yfir réttlætinu á veröndinni heima hjá sér hafi haft rétt fyrir sér í þetta skipti, sagði Matt
eftir stundarþögn. –Sá sem hringdi hefur heyrt byssuskot, ekki hvelli í bíl.
Rannsakandinn átti við Jane, eldri konu sem hafði hringt í lögregluna og svarið að hún hefði heyrt byssuhvelli frá yfirgefnu vöruskemmunni skammt frá heimili hennar. Bæði húsin voru í útjaðri bæjarins Carpenter, Alabama, sem þýddi að lögregla bæjarins þurfti að athuga málið.
Alla jafna hefði Suzy ekki farið í svona útkall og Matt ekki heldur en þau höfðu verið rétt hjá þegar símtalið barst. Hún var
aðstoðarlögreglustjórinn en þörf hennar til að þjóna sýslunni hafði ekkert breyst við stöðuhækkunina. Hún hugsaði nákvæmlega eins og þegar hún var ung og nýbyrjuð í lögreglunni og var stolt af öllum þáttum starfsins, sama hversu smávægilegir þeir voru.
–Guði sé lof fyrir þráðlausa síma, sætt te og nægan frítíma, sagði Suzy. –Ef hún hefði ekki verið að njósna um nágrannana
af veröndinni hjá sér hefðum við kannski aldrei fundið hann.
Hún horfði aftur í kringum sig í gömlu vöruskemmunni. Þar hafði ekki verið rafmagn árum saman og allt atað ryki,Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Púsluspil
–Hvaða sjö stafa orð lýsir manneskju sem hagar sér eins og asni við þá sem eru að reyna að hjálpa henni?
Maggie Carson færði þyngdina yfir á hinn fótinn og andvarpaði af pirringi. Andardrátturinn blés villuráfandi hárlokki
frá andlitinu. Hún reyndi að stinga hárinu aftur í teygjuna sem hélt því saman í tagli en það gekk ekki. Það var eins og SuðurAlabama væri með sótthita en hún hafði ekki miklar áhyggjur af veðrinu.
Ekki meðan hún var að brjótast inn.
Öllu heldur reyndi að brjótast inn.
–Þú ætlar ekki að svara mér, er það nokkuð?
Hún leit á manninn sem sat á hækjum sér við hliðina á henni og fiktaði í læsingunni, augnaráði sem hefði sannað að það var
satt sem sagt var um hana, hún stóð á sínu. Maðurinn þóttist ekki sjá það, horfði beint fram fyrir sig og hélt áfram að fikta
með fingrunum.
Þessir fingur.
Þessar hendur.
Hjálpi mér, það sem hún gæti gert með þær.
Maggie hristi höfuðið til að bægja hugsuninni frá sér, undrandi á að hún skyldi hafa stungið upp kollinum. Matt Walker var að vísu augnakonfekt og skoraði 12 á skalanum 1 til 10, það var ekki hægt að neita því, en hann var rannsakandinn
Matt Walker. Maður sem hafði án þess að depla auga kallað hana einskis nýtan æsifréttablaðamann, sagt að hún hvetti til
múgæsingar og væri smánarblettur á mannkyninu. Hún álasaðiEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Martröð
Regnið lenti með þvílíku offorsi á rúðunni að Alyssa Garner hætti næstum því við að fara inn í bankann.
Hún ýtti gleraugunum upp á nefrótina og rýndi út um rúðuna, lagði mat á þessa örfáu metra milli bílhurðarinnar og
skyggnisins yfir dyrum bankans. Ef hún notaði tveggja vikna gamla dagblaðið, sem hún hafði kastað á bílgólfið aftur í, sem
bráðabirgðaregnhlíf yrði hún kannski ekki blaut inn að skinni.
Alyssa virti fötin sín fyrir sér. Hún vann á skrifstofu fyrirtækis Jeffreys&sona og þó að hún væri sú eina sem var ekki í
fjölskyldunni sá hún um rekstur skrifstofunnar að öllu leyti.
Það þýddi að hún var fyrsta manneskjan sem fólk sá þegar það gekk þar inn. Þó að hún væri ekki í ættinni átti hún stóran hlut í fyrstu áhrifunum af litla fyrirtækinu. Þetta þýddi að hún var í vel pressaðri hvítri blússu, þröngu pilsi og svörtum, háhæluðum skóm sem bættu töluverðu við hæðina hjá henni, fatnaði sem passaði ekki við veðrið fyrir utan.
Hún saug neðri vörina og hugsaði með sér hvort hún ætti að fresta bankaferðinni þangað til daginn eftir. Svo andvarpaði hún í uppgjöf. Þó að stærri fyrirtæki þyldu það alveg að leggja ekki inn daglega gat fyrirtæki á borð við Jeffries ekki leyft sér það.
Alyssa tók farsímann upp úr handtöskunni og stakk honum inn undir pilsstrenginn framan á maganum þannig að hann
væri ekki áberandi, stakk peningatöskunni undir annan handlegginn og greip dagblaðið. Hávær þruma reið af en Alyssa
hljóp frá bílnum og að bankanum án þess að vindurinn næði aðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Mæðgurnar
Billy Reed horfði á líkið og óskaði þess að hann gæti kýlt eitthvað. Mjög fast.
–Þetta er fáránlegt, sagði Suzy, sem stóð við hliðina á honum. –Hún er ekki einu sinni orðin fullveðja.
Félagi hans hafði lög að mæla. Courtney Brooks hafði orðið sextán ára fyrir hálfum mánuði. Bíllinn sem hún fannst í var afmælisgjöf frá pabba hennar. Það vissi Billy vegna þess að hann hafði kannast við stúlkuna lengi. Hún tilheyrði einni af mörgum fjölskyldum í Carpenter í Alabama sem höfðu búið þar kynslóðum saman.
Nú lá hún örend í aftursætinu á gamalli Hondu.
–Er búið að láta foreldrana vita? spurði Billy.
Hann hafði komið á staðinn fimm mínútum á eftir félaga sínum. Suzanne Simmons. Umferðin hafði verið þung og þegar
hann loksins komst á vettvang voru þar fyrir bráðaliðar, lögregluþjónninn sem svarað hafði tilkynningunni og drengurinn
sem hafði fundið líkið. Þau stóðu öll í kringum bílinn og biðu þess sem koma skyldi.
–Nei, Rockwell vildi hringja í þá, svaraði Suzy.
Billy lyfti brúnum. Hví skyldi lögreglustjórinn vilja gera það sjálfur? Hann var ekki einu sinni kominn á glæpavettvanginn.
Suzy tók eftir svipnum á honum. –Þeir pabbi hennar rennaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.