Kara Holland stóð í myrkrinu og beið eftir morð ingjanum. Hún heyrði sinn eigin hjartslátt þegar hún hallaði sér að hlöðuveggnum, hún reyndi að hlusta en heyrði ekki neitt. Ekki ennþá. En hún hafði gert allt það sem henni datt í hug til þess að lokka hann fram. Og hún var tilbúin. Hún var með Glock byssuna í hendinni og hún kunni að nota hana, því mátti þakka þjálfun hennar. Ef það mistækist þá ætlaði hún að nota þjálfun sína í varnarbrögðum. Það var hins vegar ekki öruggt að hún myndi ná að stoppa hann en hún varð að reyna. Hún var orðin þreytt á því að búa við þennan kæfandi ótta. Loksins heyrði hún eitthvað. Þetta var bíll. Síðan heyrði hún dyr lokast. Hann hafði loks ins komið. Það næsta sem hún heyrði var fótatak. Hann fór hægt yfir. Varlega. Hann gekk beint að hlöðunni. Hún hafði slökkt öll ljós nema í hnakka geymslunni og hún hafði skilið eftir rifu á hurðinni svo að ljósið lýsti aðeins fram. Hún hélt sig í skugganum við baggana þannig að þegar morðinginn kæmi inn þá myndi hún sjá hann. Kara heyrði í honum.
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Barrett Logan lögreglustjóri miðaði vasaljósinu niður í skurð og var að leita að líki. Hann sá það ekki en hann vissi líka að hann myndi ekki finna neitt. Það var vandamálið við að fá nafnlausa ábendingu. Það gæti einhver verið að plata. En þar sem hann var lögreglu stjórinn í Mercy Ridge, Texas þá var þetta hluti af starfi hans. Sérstaklega þessi ábending þar sem hann hafði fengið hana í gegnum skilaboð úr óþekktu númeri. Það er blóð nálægt bæjarmörkunum. Hún gerði það loksins. Hún myrti hann. Barrett vissi ekki hver hún var en það var ekki eina orðið sem stóð upp úr að hans mati. Blóð, loksins og myrti greip athygli hans líka. Ef þetta var hrekkur þá hafði sá sem sendi skilaboðin viljað að hann stykki upp úr stólnum sínum til þess að rannsaka þetta sem fyrst. Hann leit í kringum sig og gekk að bílnum sínum sem hann hafði skilið eftir í vegarkantin um. Hann hafði sett ljósin á og var með háu ljósin á ef einhver skyldi vera á vappinu á þess um tíma sólarhrings. Það var ekki líklegt. Þetta var sveitavegur og langt á milli bæja. Klukkan var líka að vera eitt að nóttu til og flestir farnir að sofa. Mercy Ridge var ekki beint partíbær. Barrett lýsti upp skiltið sem var minnst á í skilaboðunum. Þetta skilti benti ekki bara
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók