Mér þykir leitt að valda þér vonbrigðum en allir karlmenn sem ég hitti eru ýmist veikir eða slasaðir og það kemur ekki til greina að ég giftist einhverjum þeirra. Lara kom síðasta plástrinum fyrir á fótlegg konunnar og leit svo brosandi á sjúklinginn. –Svo er ástin það sem ég þarf síst á að halda núna.
Hvar verðum við um jólin, mamma? Christy leit upp frá bréfinu sem hún var að lesa. –Ég veit það ekki. Líklega hérna með Pete frænda og frændsystkinum ykkar. Af hverju spyrðu? Það er langt til jóla.Hún var líka að reyna að hugsa ekki um það. Jólin voru tími fjölskyldunnar og hennar virtist vera að leysast upp.Og það var allt henni að kenna. Hún hafði gert virkilega heimskulegan hlut og nú þurftu þau öll að gjalda fyrir það.–Það er mánuður til jóla.
Ég vil skilnað, ég vil skilnað, ég vil skilnað...Amy þuldi orðin í huganum á meðan leigubílstjórinn ók eftir þröngu sveitavegunum sem lágu að ströndinni í norðurhluta Cornwall. Snjórinn sem hafði fallið um nóttina hafði myndað hvíta blæju yfir trjám og runnum og nú glitraði þessi fallega blæja í geislum morgunsólarinnar. Dagurinn virtist ætla að verða fullkominn... fullkominn fyrir fólk sem var ekki í þann veginn að slíta hjónabandi sínu.