Flýtilyklar
K. D. Richards
-
Í felum
–Bara aðeins lengra, sagði Erika Powell hughreystandi og leit um öxl. Daisy Haregrove, bókavörður bæjarins og besta
vinkona Eriku, var aðeins fáein skref á eftir henni.
–Úff, þú sagðir það sama fyrir hálfum kílómetra síðan. Ég er alveg búin í fót leggjunum, sagði Daisy og strauk aðsniðn
ar íþróttabuxurnar til að leggja áherslu á orð sín.
Erika hlustaði ekki á hana. Daisy hafði alveg verið til í að bæta fjallgöngu við hefðbundna íþróttaiðkun þeirra þegar
Erika stakk upp á því í apríl, en þegar sumarið var liðið og síðan komið fram yfir áramótin hafði áhugi Daisy á útivist
mikið minnkað.
Þær höfðu að vísu aldrei áður gengið svona langa leið en fyrir nokkrum dögum hafði Erika fundið fyrir eirðarleysi sem
hún gat ekki hrist af sér. Hún vonaðist til að löng og hressandi gönguferð myndi róa hana, en án árangurs.
Hún þrammaði samt áfram eftir moldar slóðanum sem lá þvert yfir landskikann sem hún hefði keypt tveim árum áður.
–Ég hélt að þú vildir losa þig við fimm kíló fyrir vorið, sagði Erika.
–Já, ég vil það, svaraði Daisy másandi.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Eldsvoðinn
Mya Rochon gekk rösklega inn á rann sóknarstofuna sína. Hún saup á piparkökukaffinu sínu og naut þess að horfa
á jólaskreytingarnar sem prýddu skrifstofubygginguna sem rannsóknarstofan
var staðsett í.
Það var þó ekki jólagleðin sem fyllti hana bjartsýni heldur þær niðurstöður sem hún hafði fengið úr tilraunum með
krabbameinsmeðferð sem hún hafði fundið upp. Tilraunirnar höfðu staðið vikum saman og útkoman verið alveg eins og best varð á kosið.
Eftir margra ára vinnu og athuganir leit loksins út fyrir að henni hefði tekist að
þróa meðferð við illvígu heilakrabbameini.
Rannsóknarstofan hennar, sem hét TriGen, var á annarri hæð byggingarinnar.
Skrifstofa dr. Timothy Ott var á neðstu hæðinni.
Hún gekk inn um hliðardyr á byggingunni. Það var sunnudagur og enginn
öryggisvörður var á vakt um helgar. Þá var ekki hægt að fara inn um aðaldyrnar, aðeins út um þær. Mya bar lykilkortið sitt að nemanum og flýtti sér inn ganginn í áttina að lyftunum.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Martröð á aðventu
Addy WilliAams fann til í fótunum og var með dúndrandi höfuðverk er hún opnaði dyrnar á veitingahúsinu. Við móttökuborðið stóð miðaldra maður. Lykt af steiktum lauk og nautakjöti lagði fyrir vit hennar er húnvék sér að manninum.
Hann brosti fleðulega og var sennilega óhress með að fá viðskiptavin svona skömmu fyrir lokun. –Borða hérna eða
taka með heim? spurði hann.
–Hvorugt, sagði Addy og sýndi honum ljósmyndina af systur sinni. Myndin var orðin snjáð eftir að hafa verið tekin upp úr töskunni hvað eftir annað allan daginn. En heillandi bros Cassie lét ekkert á sjá. –Ég
er að leita að systur minni, sagði Addy og otaði myndinni að manninum. –Hefurðu séð hana?
Maðurinn leit sem snöggvast á myndina og hristi höfuðið. –Nei.
Addy barðist við óánægjuna sem blossaði upp innra með henni. Hún hafði fengið þessi sömu viðbrögð frá flestöllum sem hún hafði sýnt myndina af Cassie undanfarna tvo daga. Flestir virtust kæra sig kollótta eða urðu hreinlega pirraðir þegar Addy útskýrði fyrir þeim að myndin væri af 19 ára systur hennar sem væri saknað. Hún gat ekki annað en velt því fyrir sér hvort viðbrögð fólks hefðu orðið önnur ef Cassie væri bláeygð og ljóshærð en ekki meðEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Leyndarhjúpur
Nadia var með gæsahúð á handleggjunum og hún spenntist upp þar sem hún stóð í anddyrinu
í blokkinni sinni. Hún horfði vel í kringum sig til þess að sjá hvort það væri einhver að fylgjast
með henni. Það eina sem hún sá, eins og alla aðra morgna, var fólk á sömu leið og hún. Á leið
í vinnuna. Nema það fór aðeins hraðar yfir en aðra morgna vegna þess að það rigndi.
Nadia þrýsti veskinu og skjalatöskunni að sér og vonaði að hún næði að skýla sér betur fyrir
rigningunni undir regnhlífinni. Hárin aftan á hálsinum risu þegar hún gekk inn á gangstéttina.
Hún hafði ekki tíma fyrir vænisýki. Hún var nú þegar orðin tíu mínútum of sein í vinnuna. Það
skipti reyndar litlu máli þar sem hún var sinn eigin yfirmaður en hún átti að mæta á fund sem
hún vildi ekki verða of sein á.
Þú hefðir átt að hugsa um það á meðan þú gerðir þig fína fyrir vissan öryggissérfræðing
með kynþokkafull, brún augu.
Nadia sá spegilmynd sína í búðarglugga og hún hægði á sér til þess að skoða sig. Hún var í
þröngum, plómulituðum kjól sem undirstrikaði dökka húð hennar. Hann var alveg passlega
fleginn, ekki of kynþokkafullur og vinnuhæfur.
Svo fullkomnaði hvíta kápan útlitið. Hún hafði klætt sig svona til þess að líða vel og þegar hún
sá sjálfa sig í glugganum þá fannst henni hafa tekist vel til.
Hún átti skilið hamingju. Síðustu mánuðirnir höfðu verið þeir erfiðustu sem hún hafði upp
lifað. Hún gekk frá glugganum en snarstoppaði þegar hún sá mann hinu megin við götunaEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista