Presturinn þuldi moldunarorðin, en Willa Merris var svo sorgmædd að hún heyrði þau varla. Faðir hennar, öldungadeildarþingmaðurinn John Merris, var dáinn. Hann hafði verið myrtur. Enda þótt lík hans hefði fundist fyrir næstum hálfum mánuði hafði hún ekki fyllilega gert sér grein fyrir því sem hafði gerst fyrr en núna. Örvæntingin var að sliga hana. Hvað áttu þær mæðgurnar að gera? Hann hafði alltaf verið miðdepillinn í tilveru þeirra. Henni brá er hún heyrði dynk. Móðir hennar var að kasta mold á kistuna. Sjálf hélt hún á kaldri, rakri mold og kreppti hnefann utan um hana. Með tárvot augu kastaði hún moldinni í gröfina sem geymdi jarðneskar leifar föður hennar. Tugir syrgjenda gengu fram til að kasta mold á kistuna. Sumir virtust einlægir í sorg sinni, margir létu sér fremur fátt um finnast og ýmsir töldu á laun að farið hefði fé betra. Pabbi hennar hafði ekki verið neinn engill. Langt í frá. Hann hafði verið harðskeyttur maður í tveimur hörðum störfum. Hann var olíubarón í Texas og jafnframt þingmaður í öldungadeild Bandaríkjaþings. Einhver lagði hughreystandi hönd á öxlina á henni. Hún naut þess í fyrstu að finna snertinguna, en svo fann hún daufan ilm af rakspíra og stirðnaði. Nei. Það var óhugsandi.Hún fylltist hryllingi og ósvikinni skelfingu. Svo leit hún upp og sá samúðarfullt andlitið á James Ward, syni viðskiptafélaga föður hennar um árabil. –Komdu þér burt frá mér í hvelli, hrópaði hún upp yfir sig. –Snertu mig ekki!
Af hverju var hann ekki dáinn? Nick starði upp á hvítt loft sjúkrastofunnar og píp hjartaritans undirstrikaði skelfinguna í huga hans. Af hverju höfðu þeir ekki drepið hann? Af hverju hafði honum verið haldið í fimm ár... í flutningagámi, á gámaskipi, á siglingu um alþjóðleg hafsvæði? Og af hverju gat hann ekki munað eftir því sem gerðist rétt áður en honum var rænt?
Jagger Holtz hnipraði sig saman í myrkrinu þegar þyrlan þaut í burtu, líklega til að halda áfram að fylgjast með umferðarteppum á hraðbrautunum á jörðu niðri. Þeir höfðu sveimað yfir AbaCo byggingunni í tuttugu og átta sekúndur. Rétt nógu lengi til að hann gæti rennt sér á línu niður á þak tuttugu hæða háa stál- og glerturnsins, en vonandi ekki nógu lengi til að setja öflugt öryggiskerfi AbaCo Inc., eitt af stærstu... og vafasömustu... skipafélögum veraldar, í gang.