Flýtilyklar
Danica Winters
-
Barnsránið
Mike hataði fátt meira en brúðkaup. Engu máli skipti hverjir voru að gifta sig, hvar eða hvenær ársins athöfnin var haldin eða hve mikið eða lítið væmin heit brúðhjónanna voru. Í hans huga voru brúðkaup einfaldlega óþægilega væmin og þjáningarfull athöfn. Reynsla hans í gegnum árin hafði nefnilega sýnt honum og sannað að það voru tvennskonar atburðir sem kölluðu samtímis fram það versta og það besta í fólki... brúðkaup og jarðarfarir. Mike leit í átt að veislusalnum sem var í litlum skíðakofa fyrir ofan aflíðandi brekku sem þjónaði sem æfingabrekka fyrir byrjendur á skíðum yfir vetrarmánuðina. Úr þessari fjarlægð sá hann auðvitað lítið annað en rétt móta fyrir stórum súkkulaðibrunni og hárri, hvítri rjómatertu í gegnum stóra gluggann á framhlið skíðakofans. Allt virtist með kyrrum kjörum í veislusalnum... sem þýddi líkast til að Savannah frænka hans var ekki komin á kaf í flöskuna. Presturinn malaði um tilgang lífsins en Mike var í raun ekki að hlusta þar sem hann virti fyrir sér gestina í sætaröðunum fyrir framan sig. Carlene frænka hafði tekið hárið saman í hefbundinn hnút ofarlega í hnakkanum en gráu hárin voru greinilega meira áberandi en við síðustu athöfn. Carlene var uppáhaldsfrænka hans og þau Bingo frændi sátu þar sem foreldrar brúðgumans sátu alla jafnan, í fremstu sætaröð í þeirri hlið kirkjunnar þar sem ættingjar brúðgumans sátu. Tilhugsunin um þetta fékk hann til að sakna móður sinnar og föður. Faðir þeirra hafði margsinnis talað um hve hann
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Leyniskyttan
Hún var hamingjan hans og hann gat ekki ímyndað sér neitt betra en að verja dögunum í þeim stöðugu átökum sem fylgdu stríðshrjáðum löndum og verktöku fyrir herinn og nóttunum í friðsælum faðmi hennar. Hann skorti ekkert. Þegar hann andaði að sér fann hann enn ilminn af henni í gegnum lyktina af sandi, svita og olíu. Náttúrulegi ilmurinn af henni var dásamlegur og þegar hún skvetti á sig ilmvatni jók það bara á þörf hans fyrir að hafa hana í faðmi sér. Svona, Troy, snúðu aftur til veruleikans, sagði hann við sjálfan sig. Hann er ástæðan fyrir því að það er slæm hugmynd að vera með henni. Ástin var óæskileg. Hún þýddi veiklyndi. Ást myndi stofna hlutlægni þeirra í hættu. Ástin leiddi einungis til mistaka. Og mistök voru ekki í boði. Í þeirra starfi voru mistök það sama og dauði. Hárlokkur hafði sigið undan hjálminum og hótaði að falla niður fyrir augað á henni á meðan hún ók. Honum þótti freistandi að stinga lokkinum undir hjálminn en það var það síðasta sem hann mátti gera. Hann leit í aftursætið þar sem byssumennirnir sátu, horfðu út um gluggann og svipuðust um eftir hugsanlegum ógnum. Ef þá grunaði að eitthvað væri á milli Troys og Tiff fengi hann spark í rassinn og annað hvort þeirra eða bæði send með næstu vél til Bandaríkjanna. Þá yrðu hveitibrauðsdagarnir sannarlega á enda og hann yrði að snúa sér aftur að einhverri ömurlegri iðju þar sem hann ætti fullt í fangi með að láta enda ná saman. Ekki í boði
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Árásin
Veröld Shaye Griest hafði alltaf verið full af demöntum og perlum og hún hafði aldrei þurft að hugsa um eitthvað sem hún átti ekki... starfsfólkið sá um allt fyrir hana og hana hafði aldrei skort hluti. Pabbi hennar var forsætisráðherra Alsír og landið var auðugt af olíu og gasi. Þegar hún var 5 ára hafði hún fengið gullsleginn Rolls Royce að gjöf frá forseta Nígeríu sem sagði kæruleysislega, –handa þér þegar þú getur farið að keyra bíl.
15 árum síðar stóð bíllinn í bílskúr í felustað föður hennar í Alsír... og hún myndi aldrei sjá hann aftur og pabba sinn ekki heldur.
Í sannleika sagt hafði hún aldrei verið hrifin af bílnum eða manninum sem gaf henni hann eða af pabba sínum sem geymdi bílinn hjá sér. Gott að vera laus við þá alla.
Hún dró kragann á kápunni betur saman um hálsinn meðan hún gekk að Combine matsölunni í Mystery, Montana. Það var farið að hvessa og desemberkuldinn varð ennþá naprari við það.
Úti var 12 stiga frost en henni leið eins og hún væri komin á dimma hlutann á tunglinu. Hún gæti alveg eins verið þar því pabbi hennar myndi frekar leita að henni þar en hérna í Montana.
Eða það vonaði hún að minnsta kosti. Mannfjandinn fann alltaf einhverja leið til að finna hana.
Skiltið utan við matsöluna skrölti í keðjunum sem það hékk í og hljómaði eins og vofa liðinna jóla. Hljóðið bergmálaði í
snævi þöktu umhverfinu og minnti hana á sáran einmanaleika sinn.
Hún vissi hvernig kuldi var því hún hafði ferðast mikið en hafði ekki reiknað með einmanaleikatilfinningunni sem fylgdi
svona ískulda.
Hún hefði átt að flýja á heitari stað. Tahítí var fínn staður áEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Launmorðinginn
Það kemur að þeim tímapunkti í lífinu að maður verður að taka afstöðu og sýna öðrum hver maður er í raun og veru. Í skáldsögum var góðmennum alltaf stillt upp á móti illmennum og sá sem var hjartahreinastur sigraði. Í raunveruleikanum var samt ekkert svona einfalt.
Þegar Zoey var barn hafði hún eytt mörgum klukkutímum í einu við að klifra í uppáhaldstrénu sínu í garðinum og hvísla
leyndarmálum sínum að því meðan hún ímyndaði sér hvernig framtíðin yrði... framtíð sem yrði bara full af hamingju og velgengni. Draumarnir voru mismunandi en enduðu alltaf á því að hún var riddarinn á hvíta hestinum sem bjargaði saklausu fólki.
Hún hafði litið á tréð og styrk þess sem sjálfsagðan hlut, það var alltaf þarna og veitti henni alltaf skjól og hún vonaði að hún gæti veitt öðrum skjól einhvern daginn. Tréð var nokkurs konar hetja í hennar augum.
Einn daginn brotnaði trjágrein undan henni, trjágrein sem leit út fyrir að vera sterk og heilbrigð, og hún féll til jarðar.
Hún hafði verið 9 ára en ef hún lokaði augunum og einbeitti sér heyrði hún ennþá hljóðið þegar fótleggurinn brotnaði við það að lenda á hörðum trjárótunum.
Þegar fyrsti kærastinn hélt framhjá henni með bestu vinkonu hennar og þegar kærastinn hennar í framhaldsskólanum hafði allt í einu látið eins og hún væri ekki til varð henni hugsað um tréð. Þar hafði hún lært sína fyrstu lexíu um réttlætið... þó að allt liti vel út á yfirborðinu og virtist heilbrigt þýddi það ekki að innrætið væri ekki rotið.
Zoey Martin hafði treyst fáum eftir það, bara nokkrumEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Augastaður
Það var ómögulegt að breyta manneskju. Hins vegar var mögulegt að breyta áliti viðkomandi ef hvötin til þess var
fyrir hendi. Það vildi þannig til að dauðinn var ansi sterk hvöt.
Jarrod Martin horfði á manninn sem var bundinn við stólinn í miðju yfirheyrsluherberginu í Delta-búðunum, öðru
nafni Guantanamo Bay. Það var heitt, sem minnti hann á daga hans í Írak, en loftið var rakt og lyktaði af svita og hræðslu.
Þegar þessu væri lokið færi hann aftur út í daglegt líf þar sem var ekki hægt að sjá að stríð væri í gangi. Það var samt
sama hvar hann var staddur í veröldinni, þar var alltaf einhvers konar stríð í gangi og meira segja á nýja heimilinu hans
í Montana. Þess vegna var hann ekkert að flýta sér heim.
Hann var hingað kominn til að annað fólk væri öruggt, hann sjálfur meðtalinn. Hann var maðurinn sem var sendur af
stað til að lagfæra ástand sem ógnaði örygginu og til að losa aðra við hryðjuverkamenn.
–Losið hann, skipaði hann og horfði á fulltrúana tvo sem hann hafði fengið með sér sem verði.
–Herra, þetta er þekktur glæpamaður, sagði sá sem stóð nær. Hann leit út fyrir að vera 25 ára gamall eða svo og
Jarrod hefði getað svarið að það vottaði fyrir mjólkurskeggi á honum.
Hann bældi niður hlátur. –Hvað heitir þú? spurði hannEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Útsendarinn
Hún opnaði byssutöskuna og í ljós kom M24 riffill fyrir leyniskyttur, afskaplega fallegur riffill. Trish þurfti ekki að skjóta
einu einasta skoti úr honum til að vita hvernig tilfinning það var að toga í gikkinn, finna púðurlyktina og horfa á óvinina
falla á hnén.
Það var besta tilfinning í heimi sem fylgdi réttlætanlegri aftöku og það yrði auðvelt að losa umheiminn við mennina sem
stóðu í kringum hana, menn sem útdeildu dauða til annarra.
Hún strauk eftir byssunni og fann ójöfnu á henni þó að hún væri ný. Þessi byssa var ætluð fyrir annars konar aftöku, árás úr fjarlægð en ekki skot í höfuðið í návígi.
Sumir voru fljótir að dæma hana og fjölskyldu hennar fyrir starfið sem þau sinntu en henni var alveg sama. Henni var
sama þó að hún verndaði fólk sem kunni ekki að meta þessa vernd þó að sama fólk kynni að meta aðra verndara. Hún var veiðimaður sem barðist fyrir sitt svæði og lífi eins og hún þekkti það.
Það dimmdi meðan hún beið eftir Bozkurtlar, sem sumir kölluðu Gráu úlfana. Það var vægt til orða tekið að kalla þá
tyrknesk glæpasamtök því þetta var miklu meira en það. Samtökin voru ástæðan fyrir því að hún og fjölskylda hennar voru hérna í Adana, ástæðan fyrir því að hún svaf ekki á næturnar út af öllum ómerktu gröfunum sem voru á víð og dreif um hæðirnar. Nafnið passaði vel við samtökin því það skipti engu máliEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Reykur og aska
Hann horfði niður á Heather Sampson um leið og hann dró eldspýtustokk úr vasa sínum. Hann missti stokkinn úr höndum sér og eldspýtur dreifðust út um allt gólf eins og fyrirboði um eitthvað skelfilegt. Hann beygði sig niður og safnaði þeim aftur saman í stokkinn og gætti þess jafnframt að fara hljóðlega. Hann óttaðist að hún myndi rumska og standa hann að verki.
Augu hennar voru lokuð en munnur lítils háttar opinn eins og hún biði eftir kossi frá draumaprinsinum. Hún hefði átt að vita betur. Draumaprinsinn er ekki til. Einungis aumingjar og fáeinir menn eins og hann sem gerðu sitt besta til að fá réttlætinu framgengt.
En það var sorgleg staðreynd að ekkert réttlæti ríkir í hjónabandi, í það minnsta ekki í þeim hjónaböndum sem hann þekkti til.
Nei, hjónaband var ekkert annað en ein lygi á fætur annarri, vonbrigði hulin gervibrosi og síðan enn önnur lygi, endalaus hringrás sársauka.
Var þetta tilgangurinn? Til hvers var þetta allt saman?
Eftir því sem hann gat best séð snérist þetta allt um sjálfselsku og þá óraunsæju von að ef þau létu líta út eins og þau væru hamingjusöm, ef þeim tækist að þykjast á nógu sannfærandi hátt, þá myndu þau að lokum trúa því sjálf.
Hann var hingað kominn til að gera hana að píslarvætti. Hún myndi ekki skilja það sjálf en þetta var hans tækifæri til að sýna henni og umheiminum hvernig hjónaband hennar var í raun og veru, ekkert annað en reykur og aska. Eldur sem átti eftir að brenna út. En nú var stundin komin til að tendara bálið og gjöreyða glötuðu hjónabandi hennar.
Vítislogarnir myndu sjá til þess.
Hann gekk út úr svefnherberginu og niður stigann þar sem dásamleg bensínlyktin var alltumlykjandi. Hús Heather myndi brenna á svipstundu, ólíkt öllum hinum.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Óleyst morðmál
Tilfinningin sem hríslast hafði um líkama hans þegar hann fékk útrás fyrir reiði sína í garð líffræðilegs föður síns var ólýsanleg.
Það var sem rafstuð hríslaðist um allan líkama Rainier Fitzgerald og afleiðing þess var afar vel heppnað kjaftshögg. Eitt einasta kjaftshögg en sem kostaði hann ríflega þrjú ár ævinnar auk mörg hundruð þúsund króna sektar og svo að segja allan vinahópinn. Þær stundir komu að hann óskaði þess að hafa gert alvöru úr því að drepa bölvaðan drullusokkinn. Örlítið fastara högg eða nokkur högg til viðbótar og lífi þessa aumingja væri lokið. Rainier iðraðist þess síður en svo að hafa barið föður sinn… hann harmaði einungis að hafa ekki látið af því verða löngu fyrr.
Það ískraði í hjörum fangelsishliðsins þegar það opnaðist hægt og rólega. Rainier hafði kviðið þessum degi allt frá því hann var lokaður inni í þessu helvíti. Hann lygndi aftur augunum og dró djúpt andann í svölu, rykmettuðu andrúmsloftinu.
Eftir þriggja ára fangelsisvist var hann loks frjáls maður að nýju.
Þunnt snjólag á götunum og hreindýrshorn sem stóðu út úr glugga svartrar fólksbifreiðar á planinu fyrir utan fangelsið voru einu merkin um að jólahátíðin nálgaðist. Hornin voru svo fáránlega hallærisleg að hann skellti ósjálfrátt upp úr en hrökk við þegar hann heyrði ráma, framandi hljóðið af eigin hlátri.
Á miða sem límdur var á innanverða framrúðu bifreiðarinnar stóð að hún væri í eigu ríkisfangelsis Montanafylkis.
Rainier leit í kringum sig í von um að koma auga á Wyatt áEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Eldsvoði
Það var sama hvað Whitney Barstow reyndi að gleyma atburðinum þegar hún hafði næstum látið lífið í eldsvoðanum en hún gat það ekki. Minningin dofnaði ekki, var alltaf jafn ljóslifandi.
Reykur hafði fyllt lungun, eytt öllu súrefni og hún hafði fengið höfuðverk. Rammur reykurinn lagðist eins og hönd yfir vitin á
henni og því meir sem hún reyndi að draga andann, því þéttara varð takið. Hún hafði reynt að rífa þessa ósýnilegu hönd í burtu, hafði klórað sig, svo enn sáust dauf ör til merkis um örvæntinguna sem hafði gripið hana.
Hún mátti ekki loka augunum án þess að henni fyndist hún komin aftur í hlöðuna. Hurðin var lokuð og þegar neistinn læsti
sig í heyið var eins og sprengja hefði sprungið. Hún heyrði enn hvininn þegar eldtungurnar læstu sig í skraufþurran eldsmatinn.
Og hitinn. Þvílíkur hiti. Það hafði komið fyrir að hún vaknaði kaldsveitt upp af draumi þar sem hún var stödd í miðju eldhafinu.
Tár rann af hvarmi þar sem hún sat og horfði út að hlöðunni á Dunrovin-búgarðinum og minntist þeirra sem höfðu farist í brunanum. Það kæmi enginn í staðinn fyrir Feyki, svarta gæðinginn hennar. Hún mundi ennþá eftir töðuilminum af andardrætti hans og gangmýktinni þar sem hún sat í hnakknum. Lífið yrði aldreiEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Þjóðgarðurinn
Sjö. Flestir héldu að það væri happatala. Hann hafði meira að segja haldið það sjálfur. Þetta átti að vera sjöunda ferðin
hans, síðasta verkefnið á önninni, síðasta hreingerningin áður en hann gæti farið til Mexíkó að sleikja sólskinið allan veturinn. Senjorítur, sjóskíði og bjór... allt sem þurfti til að verða hamingjusamur.
En nú starði hann á rándýrið og var kominn á þá skoðun að sjö væri óhappatala.
Grábjörninn hoppaði um á framfótunum eins og hundur sem langaði til að leika sér, en hann var nógu vel að sér um
birni til að vita að þessum var ekki leikur í hug. Nei, þessi hegðun var ógnandi.
Hann gekk eitt skref aftur á bak án þess að hafa augun af bangsa. Svört augu dýrsins virtu hann fyrir sér og lögðu á
hann mat.
Hann hefði gefið aleiguna til að vera þriggja metra hár á þessu augnabliki. Ekki í fyrsta sinn.
–Góður bangsi, sagði hann og rétti hendurnar upp. –Góður bangsi. Svo leit hann um öxl, en maðurinn sem hannEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista