Lýsing

Þegar sársaukinn leið hjá, sneri Elise höfðinu og leit á mynd úr ómsjá, mynd af dóttur sinni sem var límd við grind rúmsins. Myndina hafði hún haft í veskinu sínu síðustu vikurnar og hafði einbeitt sér að henni í gegnum fæðinguna. Reyndar hafði hún einbeitt sér að dóttur sinni síðustu níu mánuðina. Lengur. Hún hafði undirbúið komu barnsins, sparað peninga og beðið fyrir þessum degi árum saman.