Þegar hann leit loks á Ryland þá bólaði hvorki á sektarkennd né ótta í svip hans yfir því að hafa staðið úti á miðjum vegi í blindbeygju. Viðbrögð hans voru í meira lagi undarleg. Hann brosti. Brosið var það óhugnanlegt að Ryland fletti ósjálfrátt jakkanum sínum frá byssuhulstrinu sem hann var með um öxlina ef ske kynni að maðurinn væri við það að beina vopni að honum. Maðurinn kipraði augun eins og hann læsi hugsanir Ryland, setti hægri hönd fyrir aftan bak og beið átekta. Var hann með byssu í buxnastrengnum eða hníf? Hvers vegna hagaði hann sér svona undarlega? Hafði hann ætlað sér að valda slysi og orðið fyrir vonbrigðum þegar það tókst ekki? Ef svo var þá var hann stórhættulegur og það þurfti að stoppa hann af. Við þessar vangaveltur varð Ryland litið í afturspegilinn og gerði sér gein fyrir að ef hann héldi áfram að vera með bílinn þarna í beygjunni þá væri hann vís til að valda öðrum alvarlegu slysi. Hann færði jeppann til hliðar á veginum eins langt og hann komst og setti hættuljósin á. Þegar hann var nýstiginn út úr bílnum og kominn fram fyrir húddið þá lagði maðurinn af stað inn í skóginn og hvarf honum sjónum. –Heyrðu góði, stoppaðu! Ryland stóð við skurðinn og rýndi í gegnum trén í von um að koma auga á manninn. En hann sá ekkert nema tré og gróður. –Komdu til baka, maður. Ég vil fullvissa mig um að það sé allt í lagi með þig, kallaði hann. Svo bætti hann lágt við með sjálfum sér. –Og að þú leggir ekki líf einhverra annarra í svona hættu.
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Veski konunnar sveiflaðist um öxl hennar í takt við sítt, brúnt hárið eins og leiðarljós fyrir manninn sem var á eftir henni. Hafði hún engar áhyggjur af öryggi sínu? Kannski var hún ferðamaður sem hafði ekki frétt af hvarfi Erin Speck og óleystu nauðgunarmálunum á svæðinu. Eða heimamanneskja sem þóttist þekkja sig svo vel um í Gatlinburg að það hvarflaði ekki að henni að hún gæti verið í hættu. Grayson hafði lært af biturri reynslu fyrir löngu að hættan gat leynst í hverju horni. Einar dyr sem hafði gleymst að læsa, eitt kærulaust augnablik gat orðið að dauðadómi. Lífið var brothætt og dýrmæt gjöf sem gat verið hrifsuð af þér á augabragði og skilið líf aðstandenda eftir í molum. Hann kreppti hnefana aftur. Núna var hann næstum kominn nógu nálægt þeim til að geta orðið að einhverju gagni. Þau voru öll að koma að dimmasta hluta götunnar þar sem fyrir tækjaeigendur höfðu ekki haft fyrir því að kveikja á útidyraljósum við bakdyr verslana sinna eða dautt var á flestum perunum. Þetta var fullkominn staður til að ráðast á einhvern. Hann sá það á manninum sem virtist vera að búa sig undir að leggja til atlögu miðað við líkamstilburði hans. Konan virtist hika og skrikaði fótur á hæla háum skónum, loks að gera sér grein fyrir hættunni sem hún var í. Grayson kallaði og tók að hlaupa um leið og maðurinn hentist í átt að bráð sinni.
Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók