Lýsing

Hann var ekki enn dauður. Myrkrið á bak við augnalok hans þynntist. Hann fann hárin rísa á handleggjum sínum. Í höfði sínu heyrði hann hjartslátt sinn, hátt og stöðugt eins og í frumskógartrommum. Drungalegur takturinn kallaði hann aftur til lífsins. En hann heyrði líka annað hljóð. Bípiðí hjartalínuritanum. Hljóðlátt fótatak. Brak í stól. Hósta. Það var einhver annar þarna í herberginu hjá honum.